Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Een slechte droom

Lijn 21 richting Westerpark zit vol. 'Afgelaaien vol', om met de buschauffeur te spreken. Hij waarschuwt zijn baas dat de 'reguliere passagiers' het nakijken hebben. Dat roept de vraag op wat wij dan zijn: bijzondere passagiers? Dat hoor je hem niet zeggen. De bekende beeldspraak dringt zich aan me op: haringen in de ton. De chauffeur vraagt of ik mijn vin weg wil halen. Noodgedwongen omklemt die de stang van de deur, waardoor zijn zicht in de zijspiegel wordt belemmerd. Hij is al weg. Waar ik me dan aan vast moet klampen, vertelt hij er natuurlijk niet bij.

De verlossing volgt bij de halte Van Hallstraat. Ik ben niet gelanceerd door de voorruit: 'Is it any wonder?' De bus met Keane-gangers stroomt in één keer leeg. Mijn openluchtconcertdate en ik inspecteren de hemel, die mij niet heel dreigend voorkomt. Niet lang daarna vallen de eerste druppels. Er zullen er nog vele volgen, maar we zijn niet van suiker! Bovendien hebben we elkaar. En de drank, aangelengd met water. Veel water. Schuilen doen we onder een stuk plastic, groot genoeg voor twee personen.

Het openingsnummer is 'Put it behind you'. Zou zomaar op de regen kunnen slaan of op ons, maar zo kun je in elk nummer wel iets van symboliek zien. Of het nu 'Try again' is of 'Somewhere only we know'. Eén ding staat vast: de melancholische liedjes van Tom Chaplin en de zijnen komen door al dat hemelwater nog beter tot hun recht. De zanger houdt wel van dit weer. “Echt een prachtig gezicht vanaf hier”, zegt hij. Meneer heeft makkelijk praten! En toch ook weer niet, want in zijn land regent het elke dag. Het volgende numer is 'A bad dream'. Voor het publiek heeft Chaplin niets dan respect: “Thank you, from the bottom of my heart!” Dat van mij ligt nog begraven. Te diep, onder de ijzeren zee.

Schrijver: Quirijn Metz, 10 juli 2007


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 8 stemmen 707



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Alina Nubé
Datum:
22 september 2007
Email:
alinanubehotmail.com
Pas heb ik Keane ontdekt. Ik verdrink er graag in.
In zo'n Keanesfeer las ik je column.
Wat een slotzin. Bittersweet symphony.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)