Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Friendly fire?

Net zoals veel mensen heb ik thuis een open haard. Daar stookte ik, zeker in de donkere wintermaanden, nog wel eens wat in op. De restanten van een Betuwse boomgaard, oude kranten, nooit gepubliceerde gedichten, goede voornemens, kortom, waar een fikkie al niet goed voor is. En dan kon ik al mijmerend naar dat alles verterende vuur zitten kijken, er bleef meestal weinig meer van over dan wat grijze as.

Een open haard is een luxe, een volstrekt overbodige warmtebron, alleen maar geschikt om een bepaalde sfeer te suggereren van een lieflijke warmte. Maar in de praktijk levert zo’n open haard alleen maar nadelen op, je moet zorgen voor voldoende goed en droog hout, je kamer komt soms vol met dikke rook te staan en je kunt pas naar bed als het vuur behoorlijk is gedoofd, want brandgevaar! Vuur resulteert uiteindelijk in grijze as!

In eenzelfde soort sfeer – brandgevaar/levensgevaar – zijn in het afgelopen weekeinde twee jonge Nederlandse militairen voortijdig aan hun einde gekomen. Door friendly fire! Zelden heb ik zo’n ongelukkige uitdrukking gelezen als de afgelopen dagen: vriendelijk vuur! Die uitdrukking past moeiteloos in het rijtje van zinloos geweld, ook zo’n afgrijselijke term! Vuur is nooit vriendelijk, vuur is alles verterend en dodelijk, wat rest is niets meer dan wat grijze as.

Er zullen de komende weken ongetwijfeld allerlei belangwekkende rapporten verschijnen over het ontbreken van radiocontact, ‘oortjes’, ontbrekende luchtsteun, enzovoorts. Maar het ‘vriendelijk’ vuur heeft zijn niets ontziende, verterende werk gedaan, jonge kerels zijn weggevaagd door kogels die niet voor hen waren bedoeld. Overigens werden in datzelfde weekeinde ook twee Afghaanse militairen gedood door dat zogenaamde vriendelijke vuur, maar daar wordt in de berichtgeving nauwelijks enige aandacht aan besteed.

Nee, dan de heisa over die Amerikaanse minister, die vindt dat de NAVO-troepen in Zuid-Afghanistan er niets van terecht brengen. Tjongejonge, wat zijn we boos op die man, alles en iedereen gaat tekeer. Zelfs het schoothondje van president Bush, onze eigenste Jaap de Hoop Keffer, is er wakker van geworden.

Misschien dat wij hier in Nederland ook eens wakker moeten worden en massaal duidelijk moeten maken dat we niets maar dan ook niets in Afghanistan te zoeken hebben. Dat “the war against terror” nooit en te nimmer de dood van deze jonge mensen kan rechtvaardigen. Dat hun dood ons vastberadener dan ooit maakt, niet om door te gaan met de strijd daar, maar er onmiddellijk mee te stoppen.

Schrijver: Watze Elgersma, 18 januari 2008


Geplaatst in de categorie: actualiteit

4.1 met 14 stemmen 662



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
geert kruideren
Datum:
18 januari 2008
Email:
geert.kruiderendigitaaltafel.nl
'Friendly fire' is een eufemisme.
Als je dat letterlijk vertaalt is het een giller.
'Eigen vuur' zou een betere vertaling zijn.
Maar de doden zullen het verschil nooit weten.
Naam:
Frank
Datum:
18 januari 2008
Email:
Frankfvankeerenhotmail.com
Nog voor ik de eerste alinea uitgelezen had, moest ik al denken: zonde van die nooit gepubliceerde gedichten.

Hoewel ik er zelf ook nogal eens wat weg gooi. Maar dan moet ik ook altijd aan mijn moeder denken, die dan zegt: wat zonde.

Verder kan ik het in grote lijnen met je vinden. Zie ook mijn eigen column.
Militairen kiezen natuurlijk voor dit beroep. Maar wie waagt het zich in Gods naam om ze daarheen te sturen?

En ik ben hypocriet. Natuurlijk, niets menselijks is mij vreemd. Maar een dag later zag ik een foto in de krant, van die sergant met zijn vriendin.
En dan pas dringt het tot je door: waar is dit toch voor nodig?

Vrede op aarde...
Helaas, zo simpel is de wereld niet :-(

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)