Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Poes

Poes was anderhalf etmaal weggeweest toen hij dinsdag kwam binnenstrompelen. Waar vriendelijke spleetjes in zijn groene ogen zaten, daasden nu grote, ronde pupillen. Hij ademde gejaagd. Zijn sterke nagels waren afgesleten tot korte, rafelige stompjes. Alsof hij door iets was meegesleept, zei de dierenarts vanochtend.

Poes was niet zichzelf. Hij had niet eens zin om op schoot te zitten om met zijn pootjes in je hals te klauwen en je nek te bevlekken met slijmerig gezuig. Hij kroop op de bank en verborg zijn zwarte kop achter de rug van Huisgenoot. Zelfs aaien bracht het vertrouwde spinnen niet op gang. Het enige geluid wat er uitkwam, was een brommerige schreeuw toen we hem optilden en bezorgd informeerden wat er aan de hand was.
's Nachts mocht hij op bed, tussen ons in liggen. We deden geen oog dicht, want steeds als een van ons een arm of been bewoog, slaakte poes een luide kreet.

De dierenarts zei dat we net op tijd waren. Poes was bezig zichzelf te vergiftigen omdat hij niet kon plassen. In 48 uur kan een poes daaraan doodgaan. De dierenarts sloot een slangetje aan op het piemeltje van poes en draineerde liters oude plas uit de blaas van het arme beest. Hoe opgelucht poes ook leek, helemaal goed was het nog niet. Die nacht sliep hij bij de dierenarts, in een glimmend, stalen hok op een zachte lap bont.

Hij kreeg geen hap door zijn keel, hoe liefdevol de dierenarts hem probeerde over te halen. Tegen etenstijd spurtten Huisgenoot en ik naar ons kind om te zien of wij 'm konden voeren. Dat lukte. Hij at niet uit de bak, maar alleen als we een stukje astronautenvoer op een wijsvinger smeerden en dat tussen zijn lippen drukten.

Gistermiddag mocht hij naar huis. Hij had een drain in zijn blaas zodat hij niet zelf hoeft te plassen. Het loopt er vanzelf uit, ontdekten we toen poes uitzinnig op het witte, zondag gewassen dekbed begon te rollebollen. We hebben twee flesjes Vlekkentovenaar ingezet, maar tegen deze vreugdevlekken is tot nu toe niets bestand.

De badkamer, waar hij vannacht sliep, ligt vol met vlekken en stinkt naar vreemde dingen omdat poes zijn katheter eruit heeft getrokken. Straks weer naar de dierenarts.

De vooruitzichten voor een blaasverlamming zijn niet goed, las ik op internet. We houden ons hart vast. Poes is nog maar 10, en hij moet nog 60 jaar. Net als wij.

Schrijver: Alina Nubé, 13 februari 2008


Geplaatst in de categorie: dieren

4.1 met 7 stemmen 508



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Lezer
Datum:
30 juli 2008
Ik wens poes vlug veel beterschap.
Naam:
geert kruideren
Datum:
13 februari 2008
Email:
geert.kruiderendigitaaltafel.nl
Ik ben benieuwd wat de Partij voor de Dieren hiervan vindt.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)