Over een andere Buch
“Het is geen portret geworden van een gek.” Die woorden tekent het ANP op uit de mond van filmmaker Coen Verbraak naar aanleiding van Boudewijn Büch – de dichter, de dodo en het demasqué. Ben ik nou gek of heb ik naar een andere documentaire gekeken? In de eerste vijf minuten prijzen vrienden, familie en collega's Büch uitbundig. Je kon met niemand zo lachen als met hem. In de daaropvolgende vijftig minuten schetsen diezelfde vrienden, familie en collega's een minder fraai beeld: dat van een pathologische leugenaar. Een gek dus.
Laat ik nu altijd gedacht hebben dat hij prettig gestoord was, deze reizende boekenkast. Ooit woonde ik een lezing van Büch bij ter gelegenheid van de opening van de Tilburgse universiteitsbibliotheek. Hij hekelde de computer aldaar, die niet eens in staat bleek een umlaut te produceren toen hij zijn achternaam intikte. Door die docu weet ik dat meneer graag de puntjes op de 'u' zette. Hij verzon wel meer: de zelfmoord van zijn vader, de omvang van een erfenis, de dood van zijn zoontje. Lachen!
Nee, dan kon hij beter iets roepen over ultramoderne bibliotheken. 'Boekenbunkers' waren dat. De buitenkant van deze gebouwen nodigt doorgaans niet uit tot een bezoekje, zei hij destijds in Tilburg. Feit of fictie? Doet er in dit geval niet zo veel toe, zou je zeggen. Maar daar moest je bij Buch niet mee aankomen. Eenmaal over de drempel van de bibliotheek gestapt, zag hij steeds vaker wanstaltige pilaren, allerlei vreemde planten en jengelende kinderen die geluierd tussen de schappen rolden, en steeds minder boeken. Ik denk dat hij daar wel een punt had. Geldt ook voor de volgende uitspraak: “Mensen kopen wel een spijkerbroek van 120 gulden en een boek van 25 piek vinden ze te duur.”
Boudewijn Buch. Van zijn verhaal uit 1991 heb ik een verslag gemaakt – gewoon, voor mezelf. Dat deed je toen. Buch en de lezing, die meer weg had van een conference, maakten een diepe indruk op me. Zozeer zelfs dat ik het verslag altijd heb bewaard. Ik dacht er weer aan na het zien van die documentaire, die ik onthullend vond maar ook een tikje eenzijdig. Alsof hij alleen een fantast was. Naar mijn idee is hij méér, maar misschien wil ik ook wel graag alleen de positieve herinneringen koesteren. Ik lijk wel gek.
hotmail.comGeplaatst in de categorie: overlijden
Boudewijn Büch
1.098
Geef je reactie op deze inzending: