Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

POSTUUM EERBEWIJS

Hier ligt Annie’s geraamte
Ze stierf van schaamte

Deze spreuk zou op haar grafsteen moeten staan, hoorde ik Annie M.G. Schmidt eens zeggen op de toverlantaarn. De schrijfster bedoelde dit natuurlijk niet serieus, maar desalniettemin is het een behartenswaardige uitspraak, die het overdenken langer dan pakweg vijf seconden waard is. Want ook in mijn leven zijn zo veel dingen misgegaan en waren er talrijke gebeurtenissen, die mij nu - zo vele jaren later - nog steeds het schaamrood naar de wangen doen stijgen en mij vervullen met een gevoel van schuld en spijt.

Een enorme stommiteit beging ik ongeveer 35 jaar geleden. Tegenwoordig kan ik wel goed met geld omgaan, maar toentertijd ging ik heel impulsief te werk en dacht nergens over na. Als ik erop terugzie, dan moet ik erkennen dat ik de ene domme stunt na de andere uithaalde. Ik reed toentertijd in een grote Opel Rekord die ik voor 2500 gulden gekocht had. Na ongeveer een half jaar kwam ik op het idee dat autorijden ‘eigenlijk asociaal en slecht voor het milieu’ was. Dus verkocht ik de auto aan een collega voor 500 gulden, wat veel en veel te weinig was. Bovendien sneed ik mij zelf behoorlijk in de vingers, want nu moest ik elke dag met de bus naar mijn werk in een stad op ongeveer vijftien kilometer afstand van het dorp waar ik toen woonde. Voor het milieu moet men wat over hebben, maar hier had ik al gauw schoon genoeg van. Ik wilde bij wijze van spreken ‘roomser dan de paus’ zijn, maar werd er zelf wel knap beroerd van. Want als ik ergens een hekel aan heb, dan is het wel het openbaar vervoer, dat bovendien ook nog bespottelijk duur is.

Mijn vader had het wel door en hij zei tegen mij: ‘Koop maar een nieuwe bromfiets, ik betaal het wel.’ Nu ik dit zo schrijf, lijkt het wel of mijn vader miljonair was, maar het tegendeel is waar. Hij was ploegbaas bij een machinefabriek en ik kom uit een gezin van 9 kinderen. Dus het was echt wel ‘een rib uit zijn lijf’ en een heel royaal geschenk.

Ik heb toen een Tomos brommer met zo’n hoog Easy Rider stuur gekocht voor 945 gulden. Omdat ik het te gek vond dat mijn vader alles betaalde, heb ik toen zelf de helft betaald. Het was een mooie bromfiets, maar elke dag door weer en wind erop naar mijn werk, dat viel me flink tegen. Dus mijn idealen voor ‘het milieu en sober leven’ vergat ik maar snel en beging toen de volgende blunder.

In het dorp waar ik destijds woonde, was een loodgieter, die in zijn vrije tijd handelde in tweedehands auto’s. Hij had voor 1000 gulden een zwarte Austin 1100 die er nog wel aardig uitzag. Ik had niet genoeg geld en ik stelde hem voor die auto te ruilen voor de bromfiets die nog geen maand oud was, dus eigenlijk fonkelnieuw. Eerst wou hij niet, maar uiteindelijk zei hij: ‘Normaal doe ik zoiets nooit, maar omdat jij een dorpsgenoot en goede kennis bent, vooruit dan maar.’

Al gauw bleek dat ik mij een verschrikkelijke kat in de zak gekocht had. Ik ben er wel een keer of drie mee naar het werk geweest, maar de auto wou om de haverklap niet starten en na een paar weken bleek de uitlaat lek te zijn en maakte het kreng een leven als het laatste oordeel. Er waren nog andere mankementen en reparatie zou veel te duur worden. Daarom liet ik de auto maar ongebruikt voor mijn huis staan. Daar is hij een paar weken later door de politie weggesleept wegens het ontoelaatbaar parkeren van een autowrak. Ik moest nota bene ook nog voor de rechter voorkomen en heb er een boete voor gehad.

En nu komt het verbazingwekkende. Mijn vader heeft er nooit een woord van gezegd en nooit zijn afkeuring laten blijken dat ik die prachtige bromfiets, die een cadeau van hem was, had geruild voor een waardeloze, erbarmelijke roestbak van een auto.

Ik had er toen ook al veel spijt van, maar nu ik erop terugkijk, zou ik wel een standbeeld voor mijn vader willen oprichten om hem postuum eer te bewijzen. Hij was de goedheid en de zachtheid in persoon.

Schrijver: Outsider, 21 april 2008


Geplaatst in de categorie: ouders

3.2 met 4 stemmen 345



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)