Weg met de censuur
De maatschappij verruwt, hoort men wel eens. Wie Nederlands.nl volgt, zou kunnen denken dat ook onder de zondagscolumnisten tegenwoordig andere waarden en normen gelden.
Watze E. vecht een vete uit met reaguurder Ruurd vd W. die niet gediend is van de stijlwapens die de columnist inzet tegen de aankomend landsleiders Rita V. en Geert W.
Persoonlijk vind ik de gewraakte columns niet tot Watzes beste werk behoren en het gebruik van de term ‘criminelen’ weinig creatief, maar om te stellen dat hij over de schreef ging…
Johan M. - die zich verschuilt achter het pseudoniem dagschrijver - eist namens Ruurd excuses van Watze die zich op zijn beurt in zijn column van gisteren op boze toon verzet tegen de ‘sorrycultuur’.
En ik vroeg me af waar tussen al dit venijn de kwinkslag en de knipoog zoek waren geraakt.
Niks mooier dan een vette polemiek op nedelands.nl waar kabbelen troef is. Schetsen uit het vertederende leven van de familie Metz, de slapeloze nachten van de familie Van Dooren, de navel van Frank F. (cs) en de wekelijkse poetsbeurt van Yvonne de B. bepalen doorgaans de stemming.
Opperreaguurder Geert K. (ook een pseudoniem) doet af en toe een poging een fikkie te stoken, maar eer zijn reactie is geplaatst, heeft het dagelijks leven zijn gelaten loop alweer genomen.
Vandaar deze oproep aan Johan-alias-de-zondagschrijver: gooi open die reactiemogelijkheid. Weg met de censuur van de redactie. Wie excuses wil mag dat a la minute eisen en meteen daarna worden teruggefloten, uitgelachen of met mooie woorden van repliek gediend (bij voorkeur). Een beetje leven in de brouwerij graag.
Over fatsoen kunnen we het altijd nog hebben.
Geplaatst in de categorie: woede
Een column naar mijn hart, Harry, en ik geef eerlijk toe dat ik weleens betere stukkies heb geschreven, maar ze hebben wel voor 'reuring' (terminologie Geert Kruideren) gezorgd én voor een toename van het aantal lezers. Dat laatste moet toch ook Johan M. gunstig stemmen.