Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Du vin…

De afgelopen week sliepen wij in een duiventil. Nee, geen medelij. Onze duiventil is een toren van drie verdiepingen met een doorsnee van vier meter. Daar omheen een meter muur, zodat je je binnen tamelijk veilig waant. Deze onwaarschijnlijk duivenvilla is omgebouwd tot een comfortabele en sfeervolle ‘gite’ die wordt verhuurd door de wijnboer in de hof ernaast.

We zitten weer in Frankrijk. De Bourgogne om precies te zijn. Wat doe je in november in de Bourgogne? Niet zoveel. Beetje ‘touren’ in de Smart langs prachtige oude stadjes. Wandelen door stille straten en tussen twaalf en twee ergens aanschuiven voor drie gangen en een flesje wijn. Als het weer het toelaat, uitbuiken langs een kabbelend riviertje of slenteren door wijngaarden, waar altijd wel wat verlaten trossen wachten op een keuring.

‘Hors saison’ botsen we nogal eens op bordjes met daarop ‘fermé’, maar de prettige keerzijde is dat je niet hoeft te dringen voor toeristische topattracties als de abdij van Vezelay. We delen de kerk met een verwarde in zichzelf pratende vrouw en hebben alle tijd om te twijfelen aan het bestaansrecht van deze bedevaartsplek.

Het verhaal is dat hier resten van Maria Magdalena worden bewaard, overgebracht vanuit de Provence. Maar wat deed Maria in godsnaam in de Provence? Bepaald geen voor de handliggende bestemming in een tijd dat mensensmokkel en prostitutie nog niet zo goed waren georganiseerd, de afstanden groot en de verbindingen matig. Nu ja, dat zal wel de essentie van geloof zijn.

En toegegeven: dankzij de grote verhalen worden prachtige dingen geschapen. Stil en klein worden wij in de verpletterende leegte van de abdij van Fontenay, al schijnt het daar in de zomer een ware kermis te kunnen zijn. Op een woensdagochtend in november wordt de stilte alleen doorbroken door springende forellen.

Thuis op ons ‘Domaine’ proeven we de wijnen van Borgnat, ons ingeschonken door de guitige Benjamin, die het wijngoed drijft met zijn vrouw. Natuurlijk niet zonder de steun van de vele broers en zussen die op of in de buurt van de hof wonen. Tijdens ons verblijf maken we ook kennis met een stuk of drie ooms die een oogje in het zeil houden en regelmatig de neus in het glas duwen.

Het is een business, maar een gemoedelijk business. We filosoferen wat over pure smaken, snobisme en marketing. We krijgen de nieuwe etiketten voorgelegd en zoals gewoonlijk kiest mijn lief voor glimmend goud en geef ik de voorkeur aan zo min mogelijk franje. Maar ook op de nieuwe etiketten staat 'onze' duiventil afgebeeld. Dus nemen wij toch maar wat dozen mee. Zoveel ons Smartje kan torsen…


Zie ook: http://www.domaineborgnat.com

Schrijver: harry van dooren, 22 november 2008


Geplaatst in de categorie: drank

3.6 met 5 stemmen 894



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
geert kruideren
Datum:
23 november 2008
Heren van Doorn en Elgersma, francofielen in hart en nieren, als ik de tekst van deze column leg naast een grafiek op pagina 11 van de Volkskrant van vrijdag, dan zie ik dat jullie geliefde glaasje wijn te danken is aan het gegeven dat Frankrijk nog steeds het meeste geld uit het Europese landbouwfonds haalt. Dat plaatst jullie 'leven als god in Frankrijk' wel in een bijzonder daglicht.
Naam:
Watze Elgersma
Datum:
23 november 2008
Email:
w.elgersmahetnet.nl
Heerlijk, geen gezeur over de kredietcrisis, over de komende recessie, maar gewoon genieten. Van harte gegund!!!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)