Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

VUILNISMAN, MAG DEZE ZAK OOK MEE???

Buurjongen Monc komt naar buiten en baant zich een weg door de vuilniszakken in zijn tuin.
Rustig wandelt hij het hek uit. Ik wijs op de vuilniszakken: ‘heb je ze gedresseerd, Monc?’
‘Huh?’
‘Die vuilniszakken. Denk je dat ze uit zichzelf naar de kant van de weg trippelen? Kun je mij die truc ook leren?’
‘Huh?’
Dan loopt hij door. Handen in zijn zakken. Geen jas. Is niet cool. Wel dun vestje. Hij bibbert niet eens. Moet hij op geoefend hebben. Ik hoor iets mompelen over fossielen enzo.

Op weg naar de supermarkt kom ik een kennis tegen. ’Zo, Paco. Aan de wandel? Ook zo blij dat die dagen weer voorbij zijn?’
Merkwaardige vraag. Een week geleden vond hij nog dat ik een pessimistisch destructieve inslag heb omdat ik ‘de feestdagen’ vergeleek met een kruising tussen het uitbreken van een vreetorgie en het ondergaan van een pestepidemie. Ik zei nog dat hij een filosofie van de schoorsteen bedreef waarop hij begon over overpeinzingmomenten en vrede in jezelf zoeken, waarna ik definitief afhaakte.

In de supermarkt sta ik in de rij bij de afdeling bloemen. Daar verkopen ze ook sigaren. Iemand moet bedacht hebben dat zoiets het roken terug zou moeten dringen want als je op je sigaartje moet wachten terwijl drie klanten zes bossen bloemen laten inpakken sta je wel een half uurtje.
Naast mij een vrouw achter een rollator die net aan de beurt is. Ze bestelt twee vingerplanten.
‘Ook zo blij dat die dagen weer over zijn?,’ kwekt zij tegen de verkoopster.
Dan ijlt ze verder:
‘Nou ja, ik vond die dagen heel gezellig hoor maar ik ben blij dat ze voorbij zijn. Eindelijk die kerstboom weer de deur uit. Maar dat geeft weer zo’n lege plek hè? Daarom koop ik maar een paar vingerplanten(?).
Twee tegenstrijdigheden in één zin. Hoe krijg je het bij elkaar verzonnen. Hoe kun je een paar feestdagen nou gezellig vinden en tegelijk blij zijn dat het voorbij is.
Ik bedoel, dat valt toch niet meer uit te leggen? Schiet mij maar lek! Een wonder dat ik nog zo rustig blijf na zoveel ge-ijl op één dag.

Op weg terug naar huis zie ik de vuilniswagen aan komen rijden. Ze rijden Moncs huis voorbij. De zakken staan nog in de tuin.
Ze stoppen twee huizen verder waar een stuk of dertig zakken aan de kant van de weg staan. Minsten de helft gevuld met tulbanden, krentenbrood, en onthoofde kalkoenen.

‘Dag vuilnisman. Ook zo blij dat de feestdagen weer over zijn? Dat jullie weer gezellig met vuilniszakken kunnen gooien zo vlak voor het weekend?’
Ik zie de vuilniszak op mij af komen. Resten bedorven kreeft steken uit de door katten open gekrabde gaten. Verbazingwekkend wat een mens nog kan waarnemen als er een projectiel op hem af komt.
Ik ontwijk hem. Maar dan ook net….


Zie ook: http://www.pacopainter.nl

Schrijver: paco, 2 januari 2009


Geplaatst in de categorie: algemeen

4.0 met 3 stemmen 492



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)