Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Zo vader, zo dochter

's Lands grootste kruidenier blijft op de kleintjes letten. Na de smurfen, de welpies en soortgelijk klein grut pakt de grootgrutter ons nu in met voetbalplaatjes. Eén pakje met vijf van die dingen bij iedere tien euro aan boodschappen. De tijden zijn veranderd, net wat u zegt. In mijn jonge jaren zaten er maar vier plaatjes in zo'n pakje. Bovendien kreeg ik ze niet cadeau, nee: ik moest ervoor betalen. Al mijn zakgeld ging naar de firma Panini. Eén pakje kostte 35 cent, ik weet het nog precies.

Panini. Een naam die klinkt als een klok, staat als een huis en klopt als een bus. Spreek het langzaam uit in je beste Italiaans en je waant je toch in één klap in Toscane? Misschien is de wens de vader van de gedachte, dat kan ook. Mijn gedachten dwalen af naar vroeger. Ik zit ineens weer thuis op de bank te kijken naar het wereldkampioenschap in 1984, het jaar waarin Italië wereldkampioen werd. Mijn tot op de dag van vandaag bewaarde spaaralbum ligt binnen handbereik. Ik heb ze allemaal: Rossi, Tardelli en al die andere Azzurri.

Terug naar 2009. Bij het verlaten van de supermarkt word ik belaagd door een jongen die even oud zal zijn als ik in 1984 was: "Meneer, heeft u voetbalplaatjes?" Ze ruiken het. Ik heb zojuist voor een slordige veertig euro boodschappen gedaan, goed voor vier pakjes. Oftewel twintig plaatjes. Toch moet ik de jeugdige bedelaar teleurstellen: hij neemt tenminste aan dat de knul zijn plaatjes gaarne wenst te ontvangen. Daar kan meneer niet aan beginnen. En dus antwoord ik dat ik ze graag zelf wil houden, de plaatjes.

Die jongen zal zich wel afvragen wat ik ermee moet. Dat zal ik verklappen, als u belooft dat u het niet doorvertelt. Ze zijn voor mijn dochter. Jazeker, ook meisjes van zes houden van voetbal. Of in elk geval van plaatjes sparen. De namen van de clubs, de namen van de spelers en de verzamelwoede zitten er al aardig in. Nog nooit vond ze boodschappen doen zo geweldig. De actie is nog maar net begonnen, dus ik heb de komende tijd geen kind aan mijn kind. We hebben Reinier Robbemond trouwens dubbel.

Schrijver: Quirijn Metz, 3 februari 2009


Geplaatst in de categorie: overig

3.2 met 6 stemmen 513



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)