Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Mijn eerste college

Ik kreeg het voorstel van Michiel Herweijer, hoogleraar Bestuurskunde aan de RUG, om het eerste college van het vak Bestuur en Recht van de studie Recht en Bestuur te geven. Ik ging daar grif op in, want het leek me wel een leuke ervaring en verbreding van mijn cv. Is nooit weg.

Ik sloeg mij door de les op mijn toch wat chaotische wijze. Ik hoop dat ze er veel van opgestoken hebben. Aanvankelijk vond ik ze enorm passief, maar gaandeweg begonnen mensen vragen te stellen en werd het althans voor mij gezellig.

Er zat een studente in de zaal met wie ik vier jaar geleden een keer had moeten samenwerken. Na drie weken zegde ik de samenwerking op, omdat ze zich redelijk consequent niet aan afspraken hield. Later heb ik haar weer gezien. Ze kwam toen één college en kwam meteen te laat, zowel voor het begin als in de pauze. Bovendien had ze haar mobiel op tafel gelegd en liet die ook afgaan. In trilstand. Ze stelde wel goede vragen.

Nu gedroeg ze zich beter. Ze was op tijd, legde geen mobiel op tafel. Ze gaapte slechts en had consequent een blik van dit gaat werkelijk nergens over, ik verdoe mijn tijd. En toch was zij ook een van de meest actieve vragenstellers. Ze was dus wel bij de les. Ondoorgrondelijk.
Aan het eind bedank ik iedereen voor de aandacht en meteen liep het lokaal leeg. Twee mensen bedankten me. Maar als docent sta je heel anders in de les. Je adrenaline zit nog tot aan het dak en je wilt graag over de les napraten.

No such luck.

Ik pakte mijn tas, deed het licht uit, het lokaal op slot en op straat zag ik in de nachtelijke druilerige regen alleen vreemdelingen op weg naar hun voor mij onbekende bestemming. De studenten waren verdwenen in de stad.

Schrijver: Jan R. Lunsing, 12 februari 2009


Geplaatst in de categorie: bedankt

2.0 met 6 stemmen 1.054



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)