Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Het evaluatiegesprek

Ik ging een keer met een vriend mee naar een evaluatiegesprek. Een half jaar daarvoor had hij een functioneringsgesprek gehad en hem was gezegd dat hij niet goed functioneerde. Daar had hij nog niets van gemerkt, maar goed, er kan verschil van mening zijn. Hij moest beter communiceren.

In de aanloop van dit gesprek had hij geen signalen gekregen, dat het niet goed ging. Hij ging er dus van uit, dat er niets zou gebeuren. Hij ontving me hartelijk op zijn werk en leidde me trots door de entreehal. Die zag er fraai uit, vond hij, en dat was ook zo. Hij werd hartelijk begroet door een klant die toevallig langskwam. De zon scheen. De vogels zongen. De toekomst lachte iedereen tegemoet.

Het gesprek begon goed. Wij vinden niet dat er verbetering is. Wij zeggen het vertrouwen in je op. Je wordt ontslagen.

Mijn vriend vroeg waar ze dat op baseerden.

Nou, ze konden wel twee incidenten noemen. Ik vond het kleine incidenten. Als iedereen ontslagen zou worden, die twee incidenten op zijn werk heeft in drie maanden tijd, wordt iedereen werkloos. Ik begreep ook niet waarom die incidenten niet uitgediept mochten worden. Het was duidelijk niet de bedoeling dat mijn vriend zich ging verdedigen. Straks waren die twee kleine incidenten ook nog van tafel!

De kern is, dat wantrouwende mensen zelden mensen vertrouwen.

En zodra die mensen jouw manager worden, staat jouw baan op de tocht. Je moet onderduiken en nooit een andere mening hebben dan je chef. Als je dat niet doet, heb jij een probleem. En zij ook. Zij moeten van je af. Het kost wat, maar dan ben je ook wat kwijt.

We liepen naar buiten. Een grote wolk verscheen voor de zon. De vogels zwegen. De toekomst keek mijn vriend somber tegemoet.

Schrijver: Jan R. Lunsing, 2 april 2009


Geplaatst in de categorie: werk

1.7 met 3 stemmen 277



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)