Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Het debat

Ik heb het debat bij de Europese verkiezingen niet uitgeluisterd.
Het deed pijn aan mijn oren.

De omgeving was ongeschikt: mogelijk werd het door elkaar schreeuwen van de politieke coryfeeën mede veroorzaakt door technische omstandigheden als ruisende oortjes etcetera.

Het is de vraag of het handig is er publiek rondom te plaatsen als bovenmeester Ferry Mingelen daar slecht tegen kan.
Ferry ging op een zo schoolmeesterachtige wijze om met het fenomeen van het instemmende of boeroepende klapvee dat het meer aandacht kreeg dan het verdiende.
In de uren ervoor had ik nog wel kunnen genieten - bij het bekend maken van de uitslagen - van feestvierende Groen Linksers die telkenmale voorspelbaar juichten bij iedere procent winst die hun partij deze avond boekte.

In mijn herinnering zat bij het beroemde debat van Melkert – Fortuyn destijds geen publiek wat het een stuk rustiger maakte.
Melkert kon het niet uitstaan dat Pim op die gedenkwaardige 6 maart 2002 als winnaar uit de bus was gekomen. Hij gunde Pim nog geen hand…

De huidige politici hebben geleerd de winnaar te feliciteren. Maar dat was het dan ook wel.

Femke Halsema leek non-verbaal bijna te kokhalzen van Geert en zijn PVV.
Agnes Kant maakte de indruk speed te hebben geslikt om zijn winst en haar verlies niet onder de wijdopengesperde ogen te hoeven zien.
Mariëtte Hamer zag haar Europese nederlaag als een bemoedigende aansporing.
Alexander P. zat al insinuerend alleen zichzelf te vertegenwoordigen.
Pieter van Geel was wit weggetrokken.
Mark Rutte probeerde te redden wat er te redden was.
En Geert genoot van de knuppels die hij in het linkse hoenderhok gooide.

Ik denk dat de Nederlandse politiek erbij gebaat is als we accepteren dat er nu een officiële conservatieve partij in Nederland is. Een partij die ook stemmen trekt van ontevredenen die eerder SP (!) en CPN (!) stemden: conservatieven huizen in alle partijen.
Bij Geert vinden ze een hecht doortimmerd onderdak.

In vele landen zijn de conservatieven langdurig aan de macht (geweest): daar is vanuit democratisch standpunt geen enkel bezwaar tegen. Integendeel: het biedt duidelijkheid.

De progressieve standpunten moeten nu goed verwoord gaan worden. En er moet naar gehandeld worden. Begin met het laten samengaan van de versplinterde linkse partijen. En laat die partij leiden niet door Bos, Hamer, Halsema en Kant – wat mij betreft - maar eerder door een nieuwkomer als Samsom. Die kan dan de oppositie gaan leiden tegen het volgende PVV-CDA-kabinet.

Schrijver: Dagschrijver, 9 juni 2009


Geplaatst in de categorie: politiek

3.3 met 6 stemmen 342



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)