canon
We krijgen er alweer een canon bij, nu van kindertelevisieprogramma’s. Het is de zoveelste in een trieste, schijnbaar eindeloze traditie. Die begon aan het einde van de vorige eeuw. Toen moest ineens alles van de laatste honderd jaar gekozen worden. Auto, film, boek, groente, je kon het zo gek niet bedenken om de hersens van Nederlanders te laten kraken. Een soort moderne denksport, uitgevent via de massamedia. En een leuke geldbron voor organisatoren. We sms-ten wat af, we keken op internet en vergaapten ons aan dodelijk saaie televisieprogramma’s. Dat alles culmineerde in de verkiezing van de grootste Nederlander, met Pim Fortuyn als pijnlijke misser.
En nu gaan we dus aan de canon. Een variant waarvan je ook niet echt een glimlach op je gezicht krijgt. Volgens het woordenboek is het een verzameling van literaire werken die in een samenleving als waardevol erkend worden. Daar begon het dus blijkbaar mee. En toen bedacht een heldere geest dat je overal wel een canon van kunt maken. Dus hebben we er eentje van de popmuziek, van de Bijbel, letterkunde en geneeskunde. Sommige provincies en steden vinden zichzelf belangrijk genoeg om er een eigen canon op na te houden. En als alles meezit mag Arnhem, of een andere stad, er een heel museum voor Nederlandse geschiedenis mee vullen. Maar eerst dus die kindertelevisieprogramma’s.
Wat gaat het worden? Dat wordt moeilijk kiezen tussen hoogtepunten als Floris, Paulus de Boskabouter, de Fabeltjeskrant of Ti-Ta-Tovenaar. Of, in een nog grijzer verleden, Dappere Dodo en De Verrekijker. Waarin een klein land klein kan zijn. Het woordenboek geeft trouwens nog negen andere betekenissen van het woord canon. Ook geen lollige boel, want het gaat om erfpacht, kerkelijke bestelling, richtsnoer, stille gebeden en dikke Duitse drukletters. En ja, er is ook nog dat gezellige samen zingen, wat je vroeger op school leerde. Dan moest de ene rij alvast met een lied beginnen en een tweede, derde of zelfs vierde hinkte er achter aan. Het klonk voor geen meter, maar de leraar had zijn plicht weer gedaan.
Nee, het woord canon stemt niet echt vrolijk.
inbox.comGeplaatst in de categorie: maatschappij
canon
292
Geef je reactie op deze inzending: