Een appeltje voor de vorst
Fabiola, koningin der Belgen en weduwe van de betreurde koning Boudewijn, is met de dood bedreigd. Iemand wil haar met een kruisboog het leven ontnemen. Veel leven zit er niet meer in Fabiola, en het is ook onwaarschijnlijk dat iemand onopvallend kan aanleggen en van de eerste keer raak kan schieten met een kruisboog, maar toch werd die bedreiging door de Staatsveiligheid bijzonder ernstig genomen.
Zeker tijdens het defilé op de Nationale Feestdag van 21 juli. Toen liepen er meer veiligheidsagenten dan ooit rond de koninklijke familie en werden nooit geziene veiligheidsmaatregelen genomen. Want wat in Nederland kan, kan hier zeker. Alles kan hier. En dus werden alle straten afgesloten voor auto’s, werden de duizenden royaltywatchers gescreend en liepen veiligheidsagenten met aktetassen rond. Niemand wist wat erin zat. Niks, zo bleek achteraf, ze dienden enkel om open te klappen bij een aanval van een gek met een kruisboog, waardoor ze een schild vormden ter bescherming van het slachtoffer, in casu Fabiola.
Maar er gebeurde niets. Geen luchtaanval, geen republikein in het publiek, geen kruis, geen boog, geen pijl die naar Fabiola vloog. En dus daagde ze haar belager uit en haalde ze een appel tevoorschijn, met de speelse blik van toen haar man nog leefde: ‘Waar zit je, stoute schutter, pak me dan als je kan?’ Ook nu niemand die reageerde. Waarom nam er net dan geen moderne Willem Tell een kruisboog uit zijn rugzak om die appel in twee te schieten? Het ware een verademing geweest voor de 10 miljoen slachtoffers die nog jaren haar dotatie moeten betalen. Zíj zijn haar appeltje voor de dorst.
Het land waarvan Fabiola koningin is, was twee dagen na haar feestdag nog maar eens het decor van wat je normaal alleen in een filmzaal kan zien. Drie gevaarlijke gevangenen konden uit de gevangenis van Brugge ontsnappen met een ge-heli-jackte helikopter. Ze stonden op de binnenplaats te wachten, enkele handlangers hadden kort ervoor een helikopter gekaapt en hop, alweer drie gevangenen minder. Zo lossen wij, dappersten aller Galliërs, de overbevolking in onze gevangenissen op. Gevangenissen bijbouwen? Verhinderen dat helikopters op binnenplaatsen kunnen landen door er een net over te spannen? Veel te duur! Nee, we laten ze gewoon ontsnappen, dan moeten we ze ook geen eten meer geven. En als er genoeg ontsnappen, kunnen we het misschien stellen met een cipier of drie minder. Ze doen toch niks anders dan staken.
In twee andere gevangenissen beneden de taalgrens was enkele jaren voordien ook al een helikopter geland om enkele gevangenen op te pikken. Nu zou je denken dat daar lessen worden uit getrokken. Nee, hoor. De enige les was dat netten spannen boven binnenplaatsen te duur is. € 250.000 om 1 binnenplaats te overspannen. Wij zijn niet gek.
Eén van de ontsnapte gevangenen wel. Een regelrechte psychopaat, met een naam die rijmt op ‘riebedebie’. Dan weet je het wel. Ondertussen zijn hij en z’n vrienden nog niet gevat. Alle grensovergangen zijn afgesloten, weg met Schengen, niemand komt er ongezien door. Niemand die eraan denkt dat ze net voor de grens simpelweg een nieuwe helikopter kunnen huren en die net over de grens met Nederland gewoon op de grond zetten.
Vijf dagen later ontsnapten er nog eens 6 gevangenen, dit keer uit de gevangenis van Merksplas. Ze waren wat klusjes aan het opknappen en hadden daar een ladder voor nodig. Tot de slimste van de bende dacht: ‘Hé, moesten we die ladder nu eens gebruiken om …?’ De 62-jarige moeder van één van die mannen stond hen aan de overkant van de muur met haar Toyota Yaris op te wachten. Jammer voor twee van hen, die moesten te voet verder. In Hollywood hebben ze al laten weten niet geïnteresseerd te zijn in het scenario, wegens niet geloofwaardig.
Negen ontsnapten op een week tijd. Er zijn er tot nu toe vier terug ingerekend. Ziedaar het rapport van het Belgische gevangeniswezen: net niet geslaagd.
Geplaatst in de categorie: actualiteit
koningshuis
999
Geef je reactie op deze inzending: