Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Doodshoofdaapje

Een pretpark of dierentuin bezoeken is een topper in vakantietijd. De Efteling biedt veel vertier in het Sprookjesbos en de Python geeft een kick. Maar dan ga je met dochterlief in de Halve Maen, ofwel het schommelschip.
‘Goed aan de voorkant pap want dan gaan we lekker hoog.’ Plots voel je spetters terwijl het een stralende zomerdag is. Tot je ontzetting zie je aan het andere uiteinde van het schip iemand overgeven. Wat moet je dan als je nog tweeëntwintig keer heen en weer moet schommelen? Je kunt geen kant op. Het hele schip wordt onder gespetterd maar toch vooral op de plek waar jij zit.

Burgers' Zoo. Samen met gezin en schoonmoeder lekker een dagje dierentuin. Totdat we bij de kamelen komen. Of het nu door het brood komt dat zij hen voorhoudt of door haar kamelenharen jas zal wel altijd een raadsel blijven. Maar als mijn schoonmoeder zich bukt om een gevallen broodkorst op te rapen strekt een kameel zijn hals. Het dier reikt tot ver buiten zijn hok en trekt zijn muil een halve meter open. De muil grijpt mijn schoonmoeder om haar middel en heft haar voeten zelfs eventjes boven de grond. Haar jas is aan flarden. Ons protest bij de klantenservice helpt niets. ‘ Meneer…’, zegt de balie-informant, ‘ …u was gewaarschuwd door de borden.’ We gaan nog terug om dit te controleren. En inderdaad na lang zoeken vinden we onder het gebladerte een piepklein bordje met het opschrift: "Pas op kamelen bijten".

Door alle berichtgeving rond Mexicaanse griep zou je wat mensenschuw kunnen worden. Deze week werd bekend dat duizenden smetvreespatiënten niet naar buiten durven. Uit angst het virus op te lopen komen ze hun huis niet meer uit. Geen strand, museum of pretpark voor hen. Nee, zo erg hoeft het allemaal niet te zijn. Het RIVM heeft toch gezegd dat de Mexicaanse bacillen er niet erger inhakken dan hun Hollandse broertjes. Dus storten we ons blijmoedig in de mensenmassa’s.

Op naar de Apenheul. Aangespoord door het goede contact dat schoolkinderen hebben met de kleine aapjes kietel ik zo’n loslopend aapje onder zijn kinnetje. Het diertje, een doodshoofdaapje naar later blijkt, pakt met beide handjes mijn vinger teder beet. Dan zet het zijn tandjes erin. Het bloed spuit eruit. Bij de receptie vraag ik licht bezorgd of je hier aids van kunt krijgen. Een domme vraag kennelijk want het personeel kijkt me meewarig aan.
Niet gerustgesteld, bel ik de volgende dag de huisarts op. De assistente denkt dat ze mij heeft weggedrukt en ze proest het uit tegen haar collega: ‘Aids van een doodshoofdaapje?!’


Zie ook: http://www.gmuitgevers.nl

Schrijver: George Knottnerus, 14 augustus 2009


Geplaatst in de categorie: vakantie

4.8 met 12 stemmen 827



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)