Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Woodstock-helden

Twee uitersten maakten deze week pijnlijk duidelijk wat er in veertig jaar tijd van de Amerikaanse maatschappij geworden is. Toen, op 15, 16 en 17 augustus 1969, keek de wereld naar Woodstock. De ultieme trip van andersdenkend, vooruitstrevend, vrijheids- en vredelievend Amerika. Wie er niet bij was bekeek het feest met gemengde gevoelens. Was je jong en hip, dan wilde je dat je er bij was. Alle anderen riepen dat dit zo niet langer kon. Al die trippende, vrijende, naaktzwemmende, zichzelf hippie noemende randfiguren. Een schande voor Amerika.

Nu profileert datzelfde land zich in Nederland op een beurs waarbij een gezin met liefst zo veel mogelijk kinderen centraal staat. Voor afwijkende opvattingen is geen plaats. Homofilie? Drugsgebruik? Naaktzwemmen? Dat past helemaal niet in het beeld van de enige echte All American Family.
Minister Rouvoet sympathiseert openlijk met dit Amerikaanse ideaalbeeld. Met een politiek smoesje infiltreerde hij zich als spreker in deze club. Hij zou ze laten horen dat er in Nederland ook andersdenkenden zijn. Niks daarvan, Rouvoet slikte zijn woorden in en mompelde iets vaags over bruggen bouwen. Ondertussen onderstreepte hij als keurige familieminister de band tussen conservatief, correct Nederland en Amerika.

Maar, voordat ook Nederland afglijdt in een keurslijf van keurige gelijkvormigheid is er een sprankje hoop. Dank zij twee Amerikaanse films. Topregisseur Ang Lee koppelt een portret van de Woodstock generatie aan homoseksualiteit in zijn nieuwste film Taking Woodstock.
En in een documentaire over het festival kijken mensen terug op hun Woodstock-ervaring. De een gaf gratis potjes jam aan de hippies, een ander trok als eerste zijn kleren uit en sprong het water in. Een vrouw wist zichzelf dank zij Woodstock van een minderwaardigheidscomplex te bevrijden. Heldendaden om trots op te zijn! En ja, trots zijn ze allemaal, de mensen die er bij waren. Ook zij die in 1969 nog sceptisch, argwanend en afwijzend waren. Ze presenteren zich als mensen die voor hun eigen mening uit durfden te komen. Ze vertegenwoordigden het vrije Amerika van toen en de film maakt nu helden van ze.

Goed zo, die les uit het verleden, daar kunnen we wat van leren. Laten we alle druggebruikers, andersdenkenden, homo’s en lesbo’s, naaktzwemmers en andere alternatievelingen nu koesteren. We hoeven echt niet veertig jaar te wachten om er trots op te zijn.

Schrijver: Rob Chevallier, 17 augustus 2009


Geplaatst in de categorie: maatschappij

2.8 met 5 stemmen 530



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)