Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Hoe Kant de wal stuurt

Hoe gaat dat? Maandag is er een incident in gemeente X en Agnes Kant rent dinsdagmiddag naar de microfoon in de hoop dat de camera haar maatschappelijke verontwaardiging over heel Nederland uitzendt.
Kant las gisteren in de krant dat een misdadiger naar huis was gestuurd en vervolgens een moord pleegde. Of zo. Weet de minister daarvan? Nee. Waarom weet de minister daar niets van en wat is de minister van plan om dit soort zaken in de toekomst te voorkomen! Het is een schande! Hoe heeft dit kunnen gebeuren! Er moet meteen uitleg komen!

De minister staat met zijn mond vol tanden, maar belooft het uit te zoeken, de Kamer een antwoord te geven en zo nodig de nodige maatregelen te nemen. Hij gaat woensdag naar het ministerie en vraagt bij het ochtendoverleg wat er is gebeurd. De dienstdoende topambtenaar weet het ook niet, maar hij gaat na de vergadering naar zijn mindere en vraagt of die het meteen wil uitzoeken. Die grijpt de telefoon, ambtelijke molens draaien wel langzaam, maar ze kunnen ook heel snel gaan, en belt diezelfde dag de burgemeester van gemeente X. Die burgemeester is er niet, maar diens ambtenaar belooft het meteen uit te zoeken. Hij neemt contact op met het hoofdpolitiebureau. Daar zit een beambte die direct doorverbindt met het archief. De archivaris zit al achter zijn computer en heeft binnen een minuut het benodigde verslag. Dat verslag gaat naar de hoofdcommissaris. Die komt er na vijf uur woensdagmiddag aan toe, voegt er enkele zinnen aan toe en geeft aan dat het doorgezonden kan worden naar de burgemeester. Dat gebeurt donderdag. Bij de gemeente ziet een ambtenaar het binnenkomen en die stelt direct een bericht op voor de burgemeester. Die kan het natuurlijk niet meteen lezen, want hij is in gesprek met wethouders of burgers of het bedrijfsleven of onderweg, een burgemeester heeft het druk, maar vrijdag krijgt hij het tussen alle andere zaken op zijn bureau.
Hij ziet de urgentie en schrijft en voegt er een paar regels aan toe, voordat hij het laat doorzenden aan het ministerie. Bij het ministerie zien ze de brief van de burgemeester binnenkomen en sturen ze de brief direct door naar de minister. Het wordt duidelijk, dat de politie en de gemeente en de minister geen blaam treffen. Het is een gewoon incident, zoals er zoveel zijn in Nederland.

De minister leest het op zaterdag bij het doornemen van de weekendpost. Hij schrijft er een paar krabbels op en maandag geeft hij een stapel met op te stellen brieven aan zijn secretariaat. Maandagmiddag al ligt er een brief. Die brief gaat naar Agnes Kant. En Agnes Kant leest de brief als ze achterin de auto zit op weg naar een televisieprogramma, waar ze schande zal spreken. Aan de brief heeft ze niets. Ze legt hem op de stapel te recyclen papier, want de SP is milieubewust.

De schande gaat dit keer over een agent die een ruzie tussen een man en zijn vrouw moest sussen. Het was kerst. Hij had de man meegenomen naar het bureau. Nadat de man rustig geworden was, moest hij een verslag uitwerken. Terwijl hij de man naar huis zag lopen, moest de agent doorwerken op kerstavond. Het is een schande dat zo´n nare man fijn bij zijn vrouw mag zijn en de hardwerkende agent op het bureau onder koude TL-verlichting achter het bureau een verslag voor het archief zit te maken!

Wat Agnes vergeet te zeggen is waarom die agent dat verslag moet maken. Hij zit het verslag op kerstavond immers uit te typen voor zijn hoofdcommissaris die niet met zijn mond vol tanden wil staan tegenover de burgemeester die niet met zijn mond vol tanden wil staan tegenover de minister die niet met zijn mond vol tanden wil staan tegenover Agnes Kant.

Schrijver: Jan R. Lunsing, 19 november 2009


Geplaatst in de categorie: politiek

1.8 met 4 stemmen 259



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)