Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Beursman

In de pauze van een congres loop ik met de stroom mee naar de lunchruimte. En daar staan ze ons al op te wachten: de beursmannen. Strak pak, quasi nonchalante houding met grijns op het gezicht, vorsende blik in de ogen. Klaar voor nietszeggende gesprekken over zinloze producten. Als ik nog zoek welke broodjes ik wil eten, hebben de beursmannen al bepaald wie hun potentiële gesprekspartner wordt.

En jawel als ik m’n eerste hap neem en iets te dicht langs een kraampje loop, is het al raak. “Uitstekende broodjes hier”, begint de beursman. Ik kijk op. Hij lacht: “Ja dat is niet altijd zo hoor.” In een paar seconden bekijk ik wie mij lastig valt. En ik weet dat hij mij nogmaals beoordeelt. De man heeft een vriendelijk gezicht, maar dat hoort nu eenmaal bij het beroep beursman. Hij draagt een iets te opvallende stropdas en een foute scheiding in zijn haar. Maar vooruit, ik ken hier verder niemand, dus okee, laat hem maar even kletsen.

De man vertelt over zijn product. Ik heb er helemaal niets aan maar probeer tussen de happen door belangstellend te knikken en te kijken. De man doet zijn best en verstaat zijn vak, dat is zeker. Op de een of andere manier weet hij een spoortje van belangstelling te wekken. Ik stel wat vragen en daar gaat hij gretig op in. Maar hij geeft de verkeerde antwoorden, zijn product is absoluut hopeloos. Dit kan nooit wat worden.

De man heeft nu ook door dat hij de verkeerde klant uitgezocht heeft. Hij stelt nog wat vragen over mijn werk en zo weten we het gesprek nog vijf minuten te rekken. Ik vraag hem formeel naar z’n kaartje. Gaat straks de eerste de beste prullenbak in, maar dat maakt niet uit. De man accepteert mijn kaartje en kijkt dan verbaasd op. “Een bekende naam”, mompelt hij. “ Ben je soms familie van…? “

Dat klopt! De man blijkt connecties te hebben met een oom. Al jaren niet meer gesproken, maar ik weet dat hij bestaat en dat telt. Toch nog een zinvol gesprek. Ik denk dat ik dat kaartje nog even bewaar.
Maar het product zal ik niet aanschaffen. Nee absoluut niet.

Schrijver: Rob Chevallier, 23 november 2009


Geplaatst in de categorie: werk

3.0 met 1 stemmen 422



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)