Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Vriendschap en eigenbehoud.

Mijn vriendin ging op mijn voorstel in om een middagfilm te gaan zien en daarna wat te eten in het aangrenzende restaurant. Leuk! Een keer wat anders. Al had ze zich voorgenomen voorlopig even niets te ondernemen - het leven was haar een beetje boven het hoofd gegroeid. Maar deze onderneming, dit leek geen kwaad te kunnen.

Het begon al bij de benzinepomp. Ze voelde dat de drukte daar eigenlijk al te veel was. Ze was er nog niet aan toe om, verder dan haar eigen stad iets te ondernemen. Maar hoe zeg je dat zonder als een zeurpiet over te komen? Ze zette door. Het plan was eenmaal gemaakt. Ze wilde geen spelbreker zijn en meer nog, het was toch geen grote onderneming? Film kijken en daarna uit eten is toch leuk?

Op sommigen momenten in je leven is het beter om niets te doen. Niets te verwachten, niets te willen, alles letterlijk dicht bij huis te doen. Dicht bij jezelf houden. Geen uitdagingen aangaan. En een uitdaging kan al zijn dat je naar een bioscoop gaat in een andere stad.

Maar in sommige gevallen, in sommige tijden van je leven is het juist goed om dat niet te willen. Gewoon omdat het teveel is. De reden doet er niet toe. Meegaan met dat wat andere willen, meegaan op de stroom van het leven dat andere leiden, plezier hebben koste wat het kost, kan net teveel zijn. Een grens is een grens.

De file halveerde de tijd die we hadden. De regen van de parkeergarage naar de bioscoop maakte ons behoorlijk nat. Mijn vriendin moest al haar zeilen bij zetten om niet chagrijnig te worden. En ik - ik deed mijn best het haar naar de zin te maken. De film begon meteen. Hijgend ondergingen we de harde muziek, het grote doek, de kleine zaal. Een leuke film, dat wel. Maar we hadden geen tijd gehad tussendoor wat te eten, dus na de film wilde we meteen aan tafel. Maar het was een populair restaurant met veel beweging, veel mensen, harde muziek. Met een beetje hopeloze blik keken we elkaar aan en we lazen in elkaars ogen dat we dit nooit meer zouden doen.

Maar waarom niet eigenlijk? Wat was er nou zo verkeerd gegaan? We hadden het toch allebei een leuk idee gevonden? Ja, dat was het - het idee was leuk. De realiteit is soms anders.

Mijn vriendin had niet op mijn verzoek in moeten gaan.
Uit vriendschap en uit zelfbehoud.

Schrijver: Pauline van Munster, 24 november 2009


Geplaatst in de categorie: vriendschap

4.0 met 2 stemmen 609



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)