Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Uitverkoop

In de kledingwinkel rent een tienermeisje enthousiast af op een rek met dure, felkleurige kleding. Zelf heeft ze die kleren al aan. Leren laarzen met een roze kraag er op, witte maillot met een roze bloemmotief, rok in roze en rood en daarop een bontjasje met geel stiksel.
“Kijk eens Tilly”, roept het meisje, “wat een mooie handschoenen, vet cool zeg!”. Ze grijpt naar een paar oranje, wollen handschoenen en houdt ze triomfantelijk omhoog. De vrouw van middelbare leeftijd, die onopvallend gekleed is, bekijkt de handschoenen aandachtig. “Ja, ze passen wel bij je, maar ik weet niet….”.

Het meisje merkt de aarzeling van de vrouw niet. Ze is alweer een rek verder. “En hier, wat een prachtige sjaal, die wil ik ook. Vet cool, die kleur. Ja hoor Tilly”, zegt ze zelfverzekerd. “Die past precies bij die wanten. Oh wat een mooie dingen hier, dit is echt mijn winkel”. Ze praat heel snel, alsof ze nog maar een minuut heeft voordat de kassa sluit. En ze praat met die bekakte ewr, maar dat is minder vreemd, want dat doen bijna alle meisjes van een jaar of tien.

De vrouw kijkt glimlachend naar het meisje. “Wat ben je toch een wijsneus”, zegt ze. “En nu wil je zeker even bellen?” Het meisje kijkt de vrouw vragend aan. “Mag dat Tilly, please?” Ze heeft haar roze gsm al uit haar jaszak gehaald en haar vingers vliegen over de toetsen. “Mam, ik ben met Tilly in de winkel en ik heb vet coole handschoenen gezien. Ja en ook een sjaal, vet cool, die past er precies bij, en een ketting ook heel vet cool”.
Ze praat nog steeds razendsnel en hard, want de radio in de winkel braakt keiharde muziek uit. Het meisje kijkt naar een onbepaald punt en zwaait driftig met haar arm. “Vier halen, drie betalen mam. Dat is toch cool? Dan neem ik er nog iets bij, dat vind ik ook wel, want dit is echt een vet gave winkel. Wat zeg je, ze moeten hun voorraden kwijt? Nou en? Het kost nog geen vijftien euro. Alles bij elkaar, dat is toch geen geld? Dat mag toch wel voor een keer?"
Tijdens het bellen graait het meisje in een rek en vindt nog een sjaal. "Wat nou mam, het wordt steeds gekker. Waarom doe je nou zo moeilijk over dat vier halen, drie betalen? Wat geeft dat nou? Het zijn toch hartstikke mooie dingen? Ja natuurlijk heb ik ze echt nodig. Ja alles, zeker weten. Mag ik ze kopen mam? Please?”

Moeder geeft zich blijkbaar gewonnen. Het meisje springt op en neer in de winkel. “Ja echt. Vet cool. Echt vet cool mam!” Ze stopt haar gsm weg, graait de uitgezochte spullen bij elkaar en geeft de vrouw een arm. Samen gaan ze op weg naar de kassa, tiener en oppas vermoed ik. De radio in de winkel meldt dat er in Haïti na elf dagen nog een overlevende gevonden is tussen het puin.
“Heerlijk hoor”, zegt het meisje. “Ik wou dat het altijd uitverkoop was”.

Schrijver: Rob Chevallier, 25 januari 2010


Geplaatst in de categorie: maatschappij

2.5 met 4 stemmen 269



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)