Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Een stoeltje

Vier jaar geleden gingen we naar Afghanistan om het land op te bouwen. Opbouwmissie. Twee jaar geleden moesten we blijven, omdat het toch een vechtmissie was. We moesten het land veilig maken en dan konden we opbouwen.

Nu moesten we blijven, vonden Balkenende, Verhagen en De Vries, omdat we anders onze positie in NAVO verliezen. In de krant lees ik, dat we de NAVO zelfs uithollen en nutteloos maken. We moeten in Uruzgan blijven, omdat de Amerikanen op ons rekenen.

Nu kunnen Amerikanen best goed rekenen en dan snappen ze dat de 1.000 soldaten die we daar hebben nauwelijks meetellen. Ik las gisteren van een offensief waar maar liefst 400 Afghaanse agenten meevochten. Geen militairen blijkbaar. Het stond netjes, net als in het persbericht neem ik aan, voorin het artikel. Een eind verderop stond dat die 400 Afghanen tussen 15.000 Amerikanen en Britten lopen.

En dat alleen maar voor een offensief. Er zijn meer dan 60.000 Amerikanen daarginds. Die duizend van ons? De Amerikanen moeten hun adem inhouden om te voorkomen dat ze worden weggeblazen.

Toch vind ik het bijzonder dat het CDA urenlang kan verdedigen dat we daar moeten blijven, zonder het ooit over Afghanen te hebben. Het gaat misschien alleen om een stoeltje aan een vergadertafel voor een belangrijke CDA-er.

Schrijver: Jan R. Lunsing, 25 februari 2010


Geplaatst in de categorie: politiek

3.6 met 5 stemmen 242



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)