Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Het drama van het begaafde kind.

We hadden afgesproken op de boulevard. Bij het grote schip voor kinderen, zodat hij er eerst zijn energie kwijt kon. Voor vliegeren is geduld en doorzettingsvermogen nodig, en dat heeft een kind van vijf doorgaans niet.
Mijn neefje mocht zich dus eerst uitleven op het piratendek. Dat deed hij dan ook met volle overgave. Roodharig als hij is, spat zijn energie niet alleen via zijn haardos naar buiten, zijn watervlugge bewegingen, zijn behendigheid en zijn tomeloze energie schijnen onuitputtelijk.

Wij, zijn vader en ik stonden te verwaaien in de harde zuidwesten wind. Toen ik de lippen van mijn broer blauw zag worden was het tijd om het strand op te gaan. Thijm werd geroepen en onder vermelding van 'vliegertijd' kwam hij aangestoven.

Nou heeft Thijm vanaf zijn geboorte al een lui linkeroog dat met regelmaat wordt afgeplakt met een grote pleister, en zijn rechteroog heeft een lichte vorm van staar. Heel onhandig voor een kind in de leeftijd dat hij de wereld wil ontdekken en zien.
We naderden de grote brede trap naar het strand en hij greep mijn hand. Een automatisme. We daalden tree na tree af en toen begon hij zijn betoog.
"Ik vind dit een moeilijke trap."
"Het is ook een moeilijke trap," zei ik. De kleuren van de treden waren zandkleurig waardoor er nauwelijks diepte was te zien, een van zijn handicaps.
"Ik zie heel slecht," zei hij.
"Dat weet ik."
"Ik ben bijna blind."
Ik schrok een beetje. Hier had ik nog niets over gehoord. Uit bezorgdheid kneep ik zijn handje steviger in die van mij.
"Ik ben eigenlijk helemaal blind," ging hij door. "Maar ze hebben er een pleister op geplakt. Ik ben blind geworden door een lamp in mijn ogen."
"Heeft er iemand met een licht in je ogen gekeken?" Ik dacht direct aan een arts.
Nu zweeg Thijm een dramatische stilte.
Onze voeten ontmoetten het strand en plots trok hij zijn hand uit de mijne en liet hij mij achter met een wee gevoel in mijn maag.
Het arme kind was er dus veel slechter aan toe dan ik had begrepen.

Bij de warme chocomelk vroeg ik mijn broer naar de toestand van Thijms ogen nadat ik hem over ons gesprek had verteld. Mijn broer schoot in de lach en zei:
"Hij ligt altijd met een zaklamp onder zijn lakens piraatje te spelen. Hij zal wel een keer recht in de lamp gekeken hebben en even niets meer hebben gezien. Zijn zicht is bijna perfect, alleen dat linker blijft lui, vandaar die pleister op zijn oogje."

Schrijver: Pauline van Munster, 30 maart 2010


Geplaatst in de categorie: lichaam

4.0 met 5 stemmen 461



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Pauline van Munster
Datum:
31 maart 2010
Email:
aanpaulinevanmunster.nl
Je hebt volkomen gelijk Josiene, maar ik schrijf nergens dat zijn linkeroog is afgeplakt.
Naam:
josiene
Datum:
30 maart 2010
als het linkeroog lui is moet dan niet het rechteroog worden afgeplakt om het luie oog te stimuleren?

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)