Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Thuis

Als je in sommige bladen columns lees dan staat er vaak veel herkenbaars in.
Ook in de column: "Bij mij thuis"

Ik zie in die columns veel herkenbare dingen. Vanmorgen schoot het me nog te binnen hoe ik me er aan ergerde dat ze de kamer niet opruimden, de gestreken was niet in de kast werd gelegd en hoe ze de spullen zomaar overal en nergens neergooiden. Met als gevolg dat ze dat dan ook weer kwijt waren. En hoe kwaad ze dan op je waren, want jij was degene die onthouden moest waar ze het hadden neergelegd.

Soms denk je dat je de enige ouder bent die dat overkomt. Maar gelukkig (daar ben ik wel achter) gebeurd dit in menig huisgezin.

Als ze uit huis zijn denk je dat dat overal alles neerleggen over is.
Bij ons thuis niet. Nee, als ze thuis zijn, zijn ze ook thuis.
Hier vind je een tas, daar een plastic zak. Sleutels op de tafel, sleutels op de kast. Schoenen midden in de woonkamer. Of je krijgt een telefoontje: "Mam, ik ben wat vergeten". "Kun jij het opsturen of de volgende keer meenemen"?

Mag ik ook bij jou languit op de bank liggen ? Nee wordt er dan gezegd. Oh, ja ook graag schoenen uit en jassen aan de kapstok. Mam. je tas zet je niet op mijn keukentafel maar op de grond. Toen ik opstond van de bank bij onze zoon werd deze glad gewreven. Ik moest verschrikkelijk lachen.
Mijn zoon keek mij aan: "Anders komen er kreukels in de stof van mijn bank mam"

Maar mijn nieuwe bank dan ? Dat is anders zeggen de kinderen. Waarom wordt mijn kapstok niet gebruikt en hangen ze de jassen over een stoel. Waarom vind ik zelfs nu nog (als ze bij ons zijn) schoenen in de woonkamer.

Het enige antwoord wat ze geven is: "dat komt omdat we dan THUIS zijn".

Schrijver: ria boogert, 2 mei 2010


Geplaatst in de categorie: familie

4.8 met 4 stemmen 188



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)