Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Migraine

Het begint er mee dat geluiden en geuren sterker tot me door dringen, dat de hang naar alcoholische drank zich versterkt en dat mijn irritatiegrens eerder is bereikt dan anders. Ik zou nu onder hand wel moeten weten dat het de voortekenen zijn van een lichaam en geest die overwerkt dreigen te raken, maar telkens wanneer ik op zekere ochtend opsta en de koffie me tegenstaat, overvalt me de migraine als een duveltje uit de doos.

Gordijnen dicht, watten in de oren, geen geuren, geluiden of beweging kan ik de volgende 24 uur nog verdragen. Het systeem staat op 'red alert'.
Bij iedere gedachte - een beweging van de geest - begint de maag te krampen om een braakaanval op te starten die de volgende uren aanhoudt. En wanneer er niets meer in het lichaam zit om over te geven, dan wordt overgegaan op de sappen van de gal. Alles wat erin zit wordt eruit geperst. Tot de laatste druppel reinigt het lichaam zich en ontdoet het zich van de toxische stoffen die de oververmoeidheid heeft opgebouwd.

En de geest? De geest verblijft al die tijd in onherbergzame oorden waar geen levende sterveling zich doorgaans waagt. Een karavaan aan herinneringen, ervaringen, emoties en onsamenhangende beelden denderen over elkaar heen als een stelletje losgelagen gekken. De drukte neemt pas na enkele uren af en wordt vervangen door etherische vormen die in golven in elkaar overgaan. Ook de geest is zich aan het ontdoen van de vervuiling die de drukke periode heeft opgebouwd.

Dat is dan ook het enige leuke vooruitzicht als ik aan het begin van de migrainemarathon sta. Ik weet dat, als ik eruit kom, ik zo schoon en helder ben als een pasgeboren kind.
Verder is het een etmaal lang verdragen en ondergaan.

Schrijver: Pauline van Munster, 18 mei 2010


Geplaatst in de categorie: ziekte

3.5 met 4 stemmen 308



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)