Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Het was een fluwelen bijlslag

Simon Carmiggelt is nog steeds het lezen waard. Eigenlijk moet iedereen één keer per jaar iets van hem lezen. Zijn kronkels, de naam van zijn columns, bevatten allerlei precieze waarnemingen. Hij schrijft in een paar woorden iets neer, dat anderen, mijzelf incluis, bladzijden kost en dan niet eens zo precies weergeeft wat hij uitdrukt.

Hij laat een oud vrouwtje een fluwelen bijlslag toebrengen aan een directeur op bladzijde 64 van De avond valt (1980). Ze had gevraagd: “gaat u wel eens naar de dokter”. De man wankelt. Maar herstelt zich en gaat verder met zijn verhaal over hoe druk hij het heeft en hoe belangrijk hij is. De vrouw reageert daarop met nog zo’n bijlslag en velt daarmee de man. “Langzaam nam de stilte bezit van hem.”

Heerlijk proza. Je ziet het voor je gebeuren. Je ruikt het terras waar het vrouwtje zit, je ziet haar rust, je ruikt het zweet van de man en ziet bijna een druppel op zijn voorhoofd parelen zonder dat Carmiggelt er een woord over rept. Simon Carmiggelt schetst deze mensen en hun situaties vlijmscherp. Op de achterflap schrijft hij: “Ze bedoelen het goed. Tenminste… dat vermoeden ze.”

Woorden die bij mij binnendringen als een fluwelen bijlslag.

Schrijver: Jan R. Lunsing, 27 mei 2010


Geplaatst in de categorie: liefde

1.8 met 4 stemmen 370



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)