Familiepatronen.
Mijn schoonmoeder is letterlijk doodziek geweest. Gister was het voor het eerst dat ze sinds maanden voor even het verpleeghuis verliet. Ze kwam op bezoek. Haar andere schoondochter had een kleine gezinsbijeenkomst georganiseerd.
Voor ieder individu aanwezig was het een gedurfde onderneming. Het verlangen van iedereen naar hereniging, naar een weerzien van elkaar in gezinsverband, heeft in ieders hart geklopt. Het was lang geleden dat we bij elkaar waren geweest. Er was door onmin een barst gevormd die eerder op breken dan op buigen stond. Maar het ernstige ziek zijn en beter worden van moeder/schoonmoeder/oma leek de lijm te zijn die het kon herstellen.
Thuis, in je eigen situatie, bij je eigen gezin, in je eigen hoofd en hart kan het streven naar verzoening idealistische vormen aannemen. Het verlangen kan zich op eigen houtje een voornemen vormen, een inzet, een intentie, waardoor het onmogelijke mogelijk lijkt. Voor de wakkeren kan zo'n samenkomst de mogelijkheid zijn tot een definitief afscheid van oude, ongewenste gedragingen en gewoonten. Een nieuw begin. Gebouwd op de dankbaarheid voor het nog in leven zijn van moeder/schoonmoeder/oma.
Het ging goed. Er werd gelachen, gegeten, gespeeld. Er was contact. De barst leek zich te kunnen herstellen. Vrienden worden met je familie hoeft niet, elkaar respecteren is al een hele winst.
Waar echter geen rekening mee gehouden was, was met moeder/schoonmoeder/oma zelf. Alsof ze het gezin een nieuwe kans bood om te leren, schopte ze tegen de kwetsbare scheur aan door een onderwerp van een vorige confrontatie aan te snijden. Ze stelde een kwestie aan de kaak die een ieder voor even de adem benam. Iedereen aanwezig werd in een oude situatie terug geworpen. En iedereen zag en voelde wat er gebeurde.
En nu is de keus aan het nieuwe gezin of het nog steeds de oude patronen hanteert.
Hoe gaan we reageren? Zoals vroeger, toen moeder/schoonmoeder/oma nog niet doodziek was geweest en we nog niet wisten dat er iets te verliezen valt? Vallen we terug in over en weer verwijten maken, schuldigen aanwijzen en elkaar de rug toe keren?
Alleen een verandering in reactie heeft de kracht om een omwenteling te veroorzaken.
Gaan we breken of zullen we buigen voor de les die moeder/schoonmoeder/oma ons leert?
paulinevanmunster.nlGeplaatst in de categorie: familie
familie
508
Geef je reactie op deze inzending: