Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Andy en de hoge bi: betere tijden

Vervloekte ketting zag je hem denken. Karakteristiek was ook dat hij hem er niet meteen teruglegde. Want Andy zit anders in elkaar dan broer Fränk. Die woont in zijn fiets, zoals de meeste toppers. Neem Alberto Contador – gaat ermee naar bed. Of Ome Joop Zoetemmelk. Nu Zjopie van de karavaan, ooit Tourwinnaar. Reed samen en is nog steeds bevriend met hun vader Johnny Schleck. Johnny kan het zo mooi vertellen. Ging de hele ploeg stappen, Joop bleef bij zijn gevoel, zijn karretje strelen.

Schakelen is voor Andy een handeling. Tandwielen derailleur buitenblad kabels zijn een zorg voor mecaniciens, voor hem een buitenkant. Een schema in zijn hoofd voor de juiste touch. Liefst reed hij zonder. Zoals zijn grote held op twee wielen, Thomas Stevens. Die had op de fiets nog contact met alles om zich heen. Een ontdekker, waarnemer, filosoof, antropoloog. Geen slaaf van het materiaal.

Andy heeft verbeelding nodig voor macht in de benen.
Men zag dat maandag 19 juli op de Port de Balès. Zijn demarrage was vervuld van de man die als eerste de wereld rondfietste. De Britse matador die het enig ware wielertijdperk markeert waarna de verschraling toesloeg.

Thomas Stevens van Great Berkhamstead, Hertfordshire, 24-12-1854. Al vroeg lezer, vooral van reisverhalen. In 1871 overgestoken naar Amerika. Fantasierijk, avonturier die zijn talloze banen ervoer als ‘going nowhere.’ In 1883 goudzoeker in Colorado. Daar kreeg hij het idee dat hij kon wat nog niemand lukte. Hij kocht een Columbia 50-inch zwart gelakt, vernikkelde wielen, gebouwd door Pope in Chicago. Standaardmodel ‘penny farthing’: vóór groot wiel(‘penny’), achter klein(‘farther’- quarterpenny).
Tom zat dus hoog te zadel voor de aandrijving. Daarom hier toen ‘de hoge bi’ genoemd. Op die tweewieler stak hij als eerste het ganse continent over. Tot 1884 NB nooit verder dan tot de Missisippi doorgedrongen!

Vertrek 22 april 1884 Oakland (San Francisco). Bagage: sokken, reserveshirt, regenjas uitvouwbaar tot tent-slaapzak en een 38 Smith&Wesson. De eerste ultralicht bepakte toerfietser. Na honderddrie dagen kwam hij 4 augustus te Boston aan. Waarvan twintig dagen gedwongen oponthoud – te nat e.d. Ongeveer één derde van de reis moest hij wandelen.
Zoals in de Sierra Nevada waar hij zijn fiets vaak sleepte over treinsporen. Kon niet anders. Nu nog shockeert het te lezen hoe hij op een riggel liep. Voor de Central Pacific Railway Company uit rotsen gehakt tegen 2000 meter steile afgrond. Een griezelklus met pikhouwelen van mannen aan touwen. Nog niet zo lang daarvoor, om Californië te ontsluiten.
Daar kwam de trein – en Thomas moest zich als de gesmeerde bliksem met fiets dubbelvouwen.

Vele gebieden waren ontoegankelijk, vol wilde beesten of muskieten, rivieren nog niet overbrugd. De sneeuwstormen in de Laramie Plains niet te harden, meren niet te ronden. De woestijnen van Nevada stonden kurkdroog.

Daarnaast veel onvoorspelbaar volk onderweg. Soms gastvrij, vaak honend vijandig. Cowboys vertrouwden geen fiets met een man erop. In Utah moet hij een Mormoonse schoonheid (geïnstrueerd voor de verleiding) weerstaan. Een Washoe-Indiaan op een mustang houdt hem aan en fixeert zwijgend zijn fiets in de prairie. Hoogst bedreigend tot de man plots zegt: ‘heap sick foot’. Stevens hocuspocust met zijn moersleutel rond het been waardoor de man kalmeert.

Prachtig – deze belevenissen uitgeschreven voor de Outing Magazine. Later over de doortrek over de aardbol. Want Stevens was nog lang niet uitgefietst. Steeds met veel oog voor alles om hem heen.

Groot nieuws in de kranten. Wereldwijd. Met grote impact. Mark Twain was een vroeg voorbeeld. De schrijver van The Adventures of Huckleberry Finn stond 10 mei 1884 op met alweer hoofdpijn. Letters drongen niet meer door. Hij gaf eindelijk toe, de jaren telden. Die ochtend ging hij aan de bril. ’s Middags kon hij weer lezen. Hij las in de krant over de fietstocht van Thomas Stevens en kocht meteen een hoge bi. Tegen de avond voelde hij zich weer jong begerenswaardig en spiritueel.

Het boek van Stevens is klassiek. “Around the World on a Bicycle" – 1887. Tweedelig.
Velen gaf het al licht in de duisternis. Trappen zonder kettingzorgen blijft een recept tegen vakidiotie en tunnelvisies. Andy Schleck staat daarin zeker niet alleen.

Schrijver: Jos Zuijderwijk, 24 juli 2010


Geplaatst in de categorie: vrijheid

3.1 met 7 stemmen 681



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)