Grote ogen
Grote ogen keken mij wantrouwend aan. Ik stond in het buurthuis De Rotonde in Grijpskerk voor een zaal met voornamelijk PvdA-leden die bang waren voor het onder de grond pompen van CO2 in Westerkwartier. Er gingen namelijk hele enge verhalen rond. CO2 zou gevaarlijk zijn, al bij 17% ervan in de lucht, het zou onder de grond 70% uitzetten, waardoor huizen boven de grond zouden scheuren, het zou kunnen ontsnappen en ga zo maar door. Waarom moest er eigenlijk CO2 bij Sebaldeburen en Grijpskerk onder de grond?
De vrouw, een vrouw der vrouwen zou dominee Gremdaad gezegd hebben, een lieve vrouw in het midden van een moeilijk leven had gevraagd wie nou te vertrouwen was. Ik stond voor een onmogelijke opgave. Omdat ik voorstander was en probeerde uit te leggen, dat het veilig genoeg kon, was ik in de ogen van de vrouw niet te vertrouwen. Ik had immers partij gekozen.
Ik vertel de mensen niet dat het 100% veilig is. Alleen dode mensen weten honderd procent zeker dat ze niet dood zullen gaan. Ook niet aan 17% CO2 in de lucht of onder de grond. Maar alle andere mensen lopen voortdurend risico’s, zelfs als ze niets doen. Vrachtwagens zijn huiskamers binnengereden, in het lieflijke Lockerbie in Schotland viel een Boeing 747 dwars over het dorpje dood en verderf zaaiend.
Als je nu voor- en tegenstanders tegenover elkaar zet, vond de vrouw, dan zou ze weten wat waar was. Maar ik had niet het gevoel dat zoiets zou helpen. Voor- en tegenstanders zouden allerlei argumenten uitwisselen en waarschijnlijk zouden voorstanders aan het eind moeten zeggen dat het verhaal van 70% onder de grond uitzetten lariekoek is, dat het omhoog duwen van een grondlaag van drie kilometer belachelijk is – dat lukt niet. Maar de tegenstanders hoeven dan alleen te vragen of de voorstanders honderd procent zeker zijn en ja, dat bestaat niet. En dan weet de vrouw het nog steeds niet.
Ik zie haar grote ogen nog steeds voor me. Ze wilde me vertrouwen maar kon het niet. En, hoewel ik zeker wist dat ik zelf betrouwbaar was, merkte ik dat geen enkele kans had om haar te overtuigen.
Home.nlGeplaatst in de categorie: politiek
Sebaldeburen
352
Geef je reactie op deze inzending:
1. 'Een deel van de CO2 verandert in koolzuur door contact met het grondwater. In het laboratorium blijkt dat koolzuur zware metalen uit steenkool oplost. Dat is een gevaar voor het grondwater.' (Uit: “International Journal of Environment and Pollution”)
2. Prof. P.L. de Boer, hoogleraar sedimentologie RUU, wijst erop dat CO2 in grote hoeveelheden een gevaarlijk gas is.
“Het is niet bekend hoe die CO2 in diepe aardlagen zich gedraagt. Vloeibaar CO2 kan heel agressief zijn.” Kooldioxide (CO2) is zwaarder dan lucht, blijft daarom vlak boven de grond hangen en kan daar verstikking veroorzaken. Een CO2-wolk is onzichtbaar en reukloos en kruipt langs de grond waar het mens en dier doet verstikken.
3. Op 26 augustus 1986 werden in Kameroen 1.700 mensen dood gevonden. Dit bleek veroorzaakt te zijn door een grote hoeveelheid CO2 die was vrijgekomen uit het vulkaanmeer Nyos.
4. Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat de vulkanische activiteiten van de berg Mammoth (Californië USA) tot massale bomensterfte heeft geleid over een gebied van meer dan 404.700 m2.
5. Tot slot knort de website Varkens in Nood:
Experts zijn het er al jaren over eens: het bedwelmen van slachtvarkens met CO2 is dieronvriendelijk en zorgt voor onnodig lijden. Beelden van de gruwelijke wijze waarop varkens worden bedwelmd, voorafgaand aan het slachten, zijn jarenlang geheim gehouden.