Hoogtij verklankt bij Heijdse Slapersdijk

Dijkdoorbraken staan los van verwachtingen. Neem de overstroming van Tuindorp-Oostzaan vandaag vijftig jaar geleden. De tienduizend bewoners werden in de koude ochtend 14 januari 1960 verrast en per roeiboten over volgelopen straten geëvacueerd. Schrijnend waren de beelden. De opluchting was groot dat iedereen wonderwel overleefde. Wie staat erbij stil dat die dijkdoorbraak tot nu nooit is verklaard?

Onzekerheid troef - zeker nu de Belgen hun Maasdijken 2 centimeter hoger houden dan de onze. Ook dat nog. Hoe bestrijdt een mens zijn watervrees? Ga het niet uit de weg maar confronteer jezelf zegt de moderne psycholoog. Zoek de wilde plas zelf op. Zo sprak mijn antenne. En een mail van lieve Adrienne Vooijs. Deze begaafde Haagse dichter is met haar fragiele schoonheid zelf al een toonbeeld van poëzie. Adrienne dicht in de ware geest – oordeel zelf bij haar gedicht Elementen:
http://www.schrijvers-tussen-de-kassen.nl/2010/10/elementen/

Daarenboven voorzitter van ‘vocal group The Exceptionals’. Met vijfendertig meiden. Zeg geen mutsengroep want je krijgt het voor de schenen. In 1956 ontstaan op de O.G. Helderingschool tegen de duinen in de Haagse Vogelwijk. Meisjes van twaalf, waarvan een vijftal nu nog lid.
Zij gaven Nieuwjaarsconcert in de Ned. Herv. Kerk van Ter Heijde. Samen met Concordia Monster(CM2) – de harmonie die dit jaar negentig jaar bestaat. Van 1920, evenwel reeds 25/05/1926 gelauwerd op de Afd. Uitmuntendheid Fanfare v/h Nationaal Concours te Wassenaar!

Het aloude Ter Heijde met de dunste duinen en de Slapersdijk. Tussen 1470 en 1570 vier maal verzwolgen door de golven. Enkele honderden meters van mijn geboorteplek. Thans voor de derde keer sinds 1910 weer gesloopt. In 1928 meldt Het Vaderland waarom toen:

‘De daken zijn verzakt, de binten vermolmd; alles is laag, bedompt en vochtig. Grote gezinnen bewonen huisjes met één of twee vertrekken. Met tussen die stulpen, midden in het dorp, begroeide zandheuveltjes en aardappel- of koolveldjes van enkele vierkante meters!
Riolering kent men er niet, bestrating evenmin. De wegen bestaan uit een mengsel van zand en kolenas, ‘s zomers een stofmassa, 's winters een modderpoel. Merkwaardig, dat zóó dicht hij het vorstelijk 's Gravenhage nog een dergelijk dorp te vinden is.’

Daarna werd de nieuwbouw door de Duitsers alweer gesloopt. Alleen de kerk bleef voor de paarden staan. Nu is het dorp van na de oorlog aan de beurt.

Ondanks het erbarmelijke weer is de belangstelling overweldigend. Het kerkgebouw ademt de sfeer van het vergane vissersdorp: sober nederig eenvoudig en stemmig. Formidabele akoestiek. Het is de eerste keer dat ik er een stap inzet. Men kwam vroeger niet in andersgezinde kerken.

Concordia zet in met enkele klassieke composities. Met grote concentratie uitgevoerd met dirigent Cathy Cotoun in een indrukwekkende status en motoriek. Heel haar lichaam dirigeert mee en zij maakt soms sprongetjes tussen de twee pijlers waar het dak op rust. Ik zit er zo’n tien meter achter en ze pakt me helemaal in.

Ook de koordames gaan na een wat aarzelend begin voluit. Geweldige discipline, stemgeluid. Margriet Sjoerdsma achter de piano is een fenomeen op zich. Valt een koorlid uit de toon zij krimpt ineen. Gelukkig gebeurt het hoogst zelden.
Het repertoire is gevarieerd. Van Bravissimo(Naoya Wada), All I ask you en Memory (Lloyd Webber), Something inside so strong(Labi Siffre) tot You raise me up(B.Graham/R.Lovand).
Wat een enthousiasme zien we. Zo naturel, Amateurmuziek van groote klasse. De blazers van Concordia krijgen me helemaal als ze voluit gaan bij City of the Celts. Ik verzink in het niet, zwaar aangedaan.
Als het ware dus.

Na afloop Nieuwjaarsborrel in ‘Het Vrondel’. Een soort barak in het al afgebroken deel. Ik krijg nader contact met Margriet. Een fenomeen maar aanspreekbaar gewoon gebleven. Toch ontstaat turbulentie. Over geografische voorkeuren. Ik haal teveel overhoop.
Ze zingt zelf jazz pop en blues, begeleid door Dimitar Bodurov. Prachtige cd’s.

Ik blijf ontroerd en licht ontvlambaar in deze schijnbaar desolate omgeving. Het afscheid van Adrienne en alle andere leuke meiden valt zwaar. Onder geruis van de zee.

zangkoor muziek zee muziek zee

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 7 stemmen 273