Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Hiernamaals

Toen zo’n slordige 1980 jaar geleden J.C. de kruisdood stierf, begon het gedonder. Daarvoor geloofde niemand in een leven na de dood. Er waren wat overgeleverde verhalen over zonnegoden en faraovisioenen, maar dat waren mythen. Nee, dood was dood, pech gehad. Maar toen verspreidde het gerucht zich in de beschaafde wereld dat die J.C. na drie dagen uit de dood was opgestaan.

De machthebbers kwam het wel goed uit. Als hun onderdanen geloofden dat er een beter leven wachtte na de dood, dan konden zij hen tot gehoorzaamheid dwingen. Was er niet verkondigd: Geef de keizer wat des keizers is? Waren de wereldse en geestelijke leiders niet met Goddelijk gezag bekleed? Dus zeiden de keizers en pausen: strijd voor de goede zaak, koop een aflaat, doe wat Ik – pardon God – u beveelt, dan zult ge het eeuwig leven verdienen.

Toen Galilei bewees dat de aarde niet het middelpunt van het heelal was, toen Newton de mensen duidelijk maakte dat natuurwet en getal betrouwbaarder waarden zijn dan het Heilige Woord, toen Darwin aantoonde dat de schepselen niet geschapen waren, ja toen zakte het machtige bolwerk van de godsdienst langzaam in elkaar.

Geen wonder dat 90 procent van de wetenschappers niets van religie moet hebben. Geen wonder dat de godshuizen nagenoeg zijn leeggestroomd, op een stel fanatieke moslimbroeders en oud gereformeerden na.
Des te wonderlijker dat moderne mensen, ja zelfs de atheïsten, ineens weer wel geloven als er doden zijn te betreuren. De rouwenden moeten zich tenslotte ergens aan vastklampen. Als je op een kerkhof rondloopt en je leest de inscripties op de grafstenen word je daarin bevestigd. Rust in vrede, Opgegaan in De Heer, regels vol hunkering naar een hiernamaals, vol spirituele hoop op iets...
Zestig procent van de mensen geeft aan te geloven dat er ‘iets hogers’ zou bestaan.

Ik klamp me ook vast. Mijn jongste broer van zeventien ging dood aan kanker. Na een afschuwelijke lijdensweg. Satan kanker nam ook mijn moeder te grazen. Het liefste gezicht dat ik kende werd langzamerhand aangetast door ongeremde celgroei. Op hun grafsteen staat ‘Tot ziens’. Is dat een leugen?

Op Goede Vrijdag buig ik voor de dood, zoals op alle andere dagen in het jaar. Game, set and match to mr. Satan. Maar op Pasen geloof ik, ook al is het maar even, dat ik mijn broer en mijn moeder ooit zal terugzien.


Zie ook: http://www.gmuitgevers.nl

Schrijver: George Knottnerus, 22 april 2011


Geplaatst in de categorie: religie

3.7 met 26 stemmen 376



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Koen Vugs
Datum:
23 april 2011
Tsja, de twijfel tussen dood en eeuwig leven, wie het weet mag het zeggen... In ieder geval altijd een onderwerp voor een column, in dit geval een lezenswaardige.
Naam:
Han Messie
Datum:
22 april 2011
Email:
hmessielive.nl
George, dat jouw gedachte op Pasen maar jouw hele leven mag beheersen.
Zelfs als wetenschapper van natuurkrachten was Newton toch zeker gelovig. Gelovigen en ongelovigen... Tja, vaak heel moeilijk te onderscheiden.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)