Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Resomeren

Als je twijfelt tussen begraven of cremeren dan heb ik nieuws voor je. Er is een derde mogelijkheid. Resomeren. Wat? Ja, ik kan er ook niets aan doen. Het heet resomeren. De perfecte oplossing. Energiezuinig en goed voor het milieu. In Canada is het al een hype. Binnen een mum van tijd zal het resomeren de oceaan oversteken.

Eerst maar even naar de techniek van het resomeren. Dan hebben we dat gehad. Lezers met een zwakke maag of een teerfijne smaak kunnen deze alinea overslaan.
Na je dood schuift men je in een bak. Wat oplosmiddel erbij en na een uurtje of zo is er niets meer van je over dan een zak bottengruis. Een zak bedrukt met BSN en barcode. Iso-certificaat tegen meerprijs. Het opgeloste restant van je dead body wordt in het riool gegoten. Met dat laatste heb ik wat moeite maar wie het milieu wil sparen moet er iets voor over hebben.

De resomeerplechtigheid zal het volgende verloop hebben. Na toespraken en bloemen zal de overledene worden opgeslokt door de resomeermachine. Terwijl de gasten zich verpozen met koffie met cake, afgewisseld met mooie anekdotes over de overledene, zal het resomeerproces discreet zijn loop hebben in de geïsoleerde resomeerruimte onder de aula. Na de uitvaart krijgt de weduwe de zak van de resomeermanager.

Het overhandigen van de zak met bottengruis van de overledene is een vak apart. Aan een simpelweg ‘Alstublieft mevrouw, hier is uw man,’ herken je de beunhaas. Volgens het protocol geeft de weduwe voor de plechtigheid haar autosleutels af. De resomeermanager kan dan ongezien de echtgenoot in de kofferbak van haar fiat 500 deponeren. Mocht ze op de fiets zijn, no problem. De zak past met gemak onder de snelbinders.

Het resomeren zal als groene uitvaart een hoge vlucht nemen. Binnenkort zijn begraafplaatsen overbodig zodat daar trendy kantoorwijken kunnen verrijzen. Bouwbobo’s wrijven zich al in de handen. Het blijkt een gat in de markt. Hoge marges worden voorzien. Ik overweeg dan ook mijn baan op te zeggen en me fulltime te storten op de resomeerbranche. Één puntje moet ik nog oplossen. Wil ik als het zover is wel geresomeerd worden? Die beslissing stel ik liever uit tot na mijn dood. Wie dan leeft, wie dan zorgt.


Zie ook: http://www.gedichten.nl/Knottnerus

Schrijver: George Knottnerus, 12 augustus 2011


Geplaatst in de categorie: actualiteit

3.5 met 17 stemmen 872



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Monique Methorst
Datum:
12 augustus 2011
Email:
moimoniquelive.nl
haha je doet het erom hè!
nee, dit had ik nog nergens gelezen, wordt steeds gekker op de wereld.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)