Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

lucht

Als er iets is wat de afgelopen weken de aandacht opeiste, dan is het wel lucht. Inktzwarte lucht op Pukkelpop. Groene lucht boven Brabant, onweer boven Arnhem. Prachtige wolkenformaties langs de kust. Waterhozen bij Katwijk en Vlieland. Maar ook: vreugdesalvo’s in de lucht in Libië. Wie het nieuws gevolgd heeft, kon er niet omheen. Wie goed omhoog heeft gekeken ook niet: veel lucht, deze nazomer.

Mooi al die aandacht. Het is een beetje het stiefkind van de vier elementen. Niet in de schilderkunst vroeger, overigens. Driekwart van de doeken van oude meesters als Jacob en Salomon van Ruysdael en Jan van Goyen was meestal lucht. De lucht, de leegte vaak, bepaalt wat je ziet.

Dat laatste geldt op meer vlakken. Liefhebbers van klassieke muziek kennen het belang van stiltes in composities. En wat zou er overblijven van het geluid van Ben Webster, zonder de valse lucht die hij meeblaast? Mijn vrouw zegt, soms vaker dan me lief is, dat ik alles wat ze zegt niet zo letterlijk moeten nemen. Ergens tussen die woorden van haar bevindt zich dan de betekenis van wat ze zegt.

Misschien dat de helft van de lezers begrijpt wat ik bedoel....

En dan heb ik het nog niet over de niet beschreven regels in proza en poëzie. Alle reden om lucht serieus te nemen.

Lucht is warmte, lucht is kou. Lucht is de drager van licht, geluid en geur, van regen, hagel, sneeuw, mist, maar ook van insecten en vogels. Lucht transporteert pollen, zaden, stof, schimmels, as, smog, bommen, raketten, kogels. Het is onze snelweg en die van al ons mobiele dataverkeer. Lucht staat voor inspiratie, het bovennatuurlijke, het mystieke. Lucht spreek tot de verbeelding. Het bepaalt je stemming. Lucht is energie. Lucht is leven. Bewust in- en uitademen is niet voor niets de kern van veel yoga- en meditatietechnieken.

Ik ben voor een dag van de lucht. Met z’n allen op zoek naar een open plek en met een grassprietje in de mond kijken naar het schouwspel boven ons. Of door bewust de lucht in en uit te laten stromen de rust in jezelf opsporen.

Natuurlijk hebben we nog een boegbeeld nodig. Onze kroonprinses, wat mij betreft. Amalia treedt in de voetsporen van haar vader en mag zich alvast gaan voorbereiden. Want het is geen kattepis, luchtmanagement.

Schrijver: de Thuistoerist, 29 augustus 2011


Geplaatst in de categorie: filosofie

3.4 met 15 stemmen 359



Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
rob wiering
Datum:
7 september 2011
Bericht uit een Luchtkasteel,
Mooie bespiegeling. Wist je trouwens dat er zoveel luchten geschilderd zijn in Nederland omdat de weerkaatsing van de lucht op het vele water in Nederland voor speciale lichteffecten zorgt.
Naam:
De thuistoerist
Datum:
1 september 2011
Geen dank.
Naam:
mw. Van de Wijngaard
Datum:
31 augustus 2011
Ook bij ons was de lucht de laatste tijd, inderdaad, prominent in beeld. We waren onlangs in Parijs, onder een hittegolf, dus dat werd schuilen, zitten en liggen in de diverse parken. Aan de ronde vijver van de Tuilerieën, aan de nog grotere ronde vijver in de Jardin du Luxembourg. En opeens werd me duidelijk wat me in Parijs altijd fascineert - en niet alleen in de parken: het uitspansel. De stad is op heel veel plekken zo ruim opgezet dat je er gerust evenveel lucht ziet als op een willekeurige plek in de Achterhoek. Parijs als platteland. In hartje stad. Je column gaf me deze gedachte opnieuw even terug. Dank!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)