Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Afloop wisselt onder heggenbeelden

’s Avonds vouwde E. geruisloos twee kamerschermen open en spreidde daarachter de slaapmatrassen. Dan knielde ze bij haar kapdoos en trok een voor een de spelden en kammetjes uit haar haren. Diepzwart en pluimig vielen de losse strengen over haar borst en schouders.

Al vroeg verstond E. de kunst decoratief te zijn als een bloem, eigen wensen te verbergen achter een porseleinglad masker. Zij was negentien jaar toen zij met Y. trouwde. E. bleef kinderloos.
Hij nam haar mee naar Batavia, waar hij – de mededeling kwam volkomen onverwacht – met een door zijn vader verschafte uitrusting een kapsalon wilde openen.

Haar vader had moderne opvattingen. Thuis handhaafde moeder de oude tradities. Als kind had zij wel eens verhalen gehoord over vrouwen die ’s nachts in bloeddorstige vossen veranderen; zij zijn beeldschoon, maar wie hen goed aankijkt ontdekt bij ogen en lippen een haast onmerkbaar teken dat hun ware aard verraadt. Dat maakte haar nog stiller.

Hij droeg een zwart omrande bril omdat die hem goed stond; uit optisch oogpunt waren de glazen waardeloos. Soms bladerde hij in bundels paperassen die hij meegebracht had in zijn steeds zorgvuldig afgesloten aktetas. Ook zat hij wel aan een laag tafeltje te schrijven.
Sinds hun komst te Batavia had hij haar niet meer aangeraakt. Tijdens de korte middagrust en ’s nachts keerde hij haar in het grote klamboebed als vanzelfsprekend de rug toe.

De buurvrouwen in het paviljoen staarden hen verwonderd na. Ja zij zagen wel wat, zij hoorden wel wat, al was het maar weinig. Met terneergeslagen ogen reikte zij haar man eten en drinken. Meer dan een hoofdknik en beleefde, maar uiterst korte antwoorden kon zij hem niet ontlokken. Zij hadden medelijden met haar.

In de koelte van de vroege ochtend kocht zij levensmiddelen op een nabije pasar. Zij deed liever alles zelf. Nauwgezet hield zij de tegelvloeren schoon, stofte zij het Europese meubilair. Ze gleed op kousenvoeten door de kamers.
Er kwamen maar weinig gegadigden voor knippen en scheren. Zij begreep wel waarom het noodzakelijk was dat zij meehielp de kost te verdienen al had zij nooit gemerkt dat hij om geld verlegen zat. Haar naaiatelier bracht algauw meer op dan het hoognodige. De rekeningen inde mijnheer Y., wiens kapsalon nu een louter decoratieve functie vervulde.
Zij zag er moe uit stelden de kijksters achter de heg vast.

De langwerpige gespleten bladeren van de pisangbomen achter op het erf blonken in het middaglicht. Voor het eerst sinds vele maanden sprak hij langdurig tegen zijn vrouw. Zij zaten samen in de binnengalerij. Zij volgde met haar ogen de kleine hagedissen die happend naar insecten over het muurvlak schoten.

‘Is dit duidelijk?’ vroeg mijnheer Y. zonder zijn vrouw aan te kijken. E. antwoordde bevestigend. Zij boog, maar haar glimlach was vol triomf en verachting. Hij maakte een hoofdbeweging om haar te beduiden dat zij mee moest komen.
Verder weg, op straat, rinkelde een ijsverkoper met zijn bel.
Zij wachtte nog even, stond toen op en liep naar de kapsalon. Mijnheer Y droeg een smal blinkend voorwerp in de hand. Zwijgend reikte hij het haar toe.

Midden in de nacht schudde mevrouw M. haar huisgenote wakker.
‘Hoor jij dat?’
Op blote voeten slopen zij naar de achtergalerij en gluurden door de heg. In de verte in het donker bewoog iets op het erf van Y. Er waren ook geluiden, als van een spade die in de grond gestoken wordt, en van neerploffende aarde. Zij hielden hun adem in.

‘Maar waarom dan?’ fluisterde mevrouw M. verontwaardigd, klaaglijk.
‘Ach jij weet toch wel, zij wil hem niet.’



TOELICHTING:

Letterlijke zinnen uit het verhaal Lidah Boeaja (krokodillentong) van de vorige week overleden Hella S. Haasse. Geplukt en herschikt als eerbetoon aan de Grande Dame, niet van de straat niet van de Grote Drie maar ongeëvenaard levendig.


Zie ook: http://www.hellahaassemuseum.nl/

Schrijver: Jos Zuijderwijk, 8 oktober 2011


Geplaatst in de categorie: bedankt

3.6 met 12 stemmen 261



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Monique Methorst
Datum:
8 oktober 2011
Email:
moimoniquelive.nl
Boeiend om te lezen

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)