De doodstraf meneer!
De man zwaait met zijn krant voor m’n neus. Fanatiek wijst hij op het bericht van de zoveelste kindermoord. De doodstraf, meneer! De klodders van zijn verontwaardiging sproeit hij over mijn wang uit. Hij bedaart. Verdiept zich in het sportkatern. Maar mijn gedachten kolken.
Elke dader, ook van kindermoord, heeft recht op een tweede kans. Maar wat als hij daarna weer een afschuwelijke moord pleegt? Landen die de doodstraf niet kennen, gelden als humaan. Maar humaniteit geldt ook voor nabestaanden. En voor kinderen die een volgende keer slachtoffer kunnen zijn.
Wat moeten we in ’s hemelsnaam aanvangen met gewetenloze slechteriken? Lieden die een minderjarig kind verkrachten en vermoorden?
Vergelding, voorkomen van herhaling, afschrikking. Dit zijn de functies van straf, leerde ik als jurist. Zou gevangenisstraf, zelfs al is die levenslang, potentiële nieuwe daders voldoende afschrikken? Het regiem in westerse gevangenissen beziend, kun je daar vraagtekens bij zetten.
Met een schuin oog kijk ik opzij. Bang voor een nieuwe tirade van de man op de treinbank naast me. Gelukkig, hij leest stug door. Maar zijn woede-uitval is te begrijpen. De samenleving wordt regelmatig opgeschrikt door kindermoord. Doen ‘WE’ genoeg om onschuldige kinderen te beschermen? Bij veel mensen leeft het idee dat WE meer moeten doen.
Bij mij ook.
De doodstraf heeft het nadeel dat als iemand onschuldig veroordeeld wordt dit nooit meer rechtgezet kan worden. Daarom zou een rechter slechts bij een herhaald misdrijf, dat opnieuw overduidelijk is bewezen, tot de dood mogen vonnissen.
Blijft over één groot bezwaar tegen de doodstraf. Wie zou hem moeten uitvoeren? Beulswerk is onmenselijk. In de discussies wordt dit als onoverkomelijk argument tegen de doodstraf gezien. Wonderlijk dat men hierbij de oudheid over het hoofd ziet. De Grieken kenden de gifbeker. Geef de dader als ter dood veroordeelde de keus zelf zijn leven te beëindigen. Hierbij gun je hem een bepaalde tijd. Daarna wordt hem geen voedsel of drinken meer aangereikt. Er komt geen beul aan te pas.
Inhumaan? Maar wat is kindermoord dan? Stel dat iemand die een kind heeft verkracht en vermoord na 18 jaar opsluiting vrij komt. En daarna vermoordt hij weer een kind. In dat geval is daders dood de enig juiste reactie. Kinderen zijn geen offerlammeren.
Zal ik de man naast me zeggen dat WE een oplossing hebben? Ik spiek mee. Fatale penalty, staat er in zijn krant. Ik wacht nog even.
Zie ook: http://www.gmuitgevers.nl
Schrijver: George Knottnerus, 13 oktober 2011
Geplaatst in de categorie: misdaad
Afgezien daarvan heb ik waardering voor deze column van George. Ik ben tegen de doodstraf, maar kan me zijn redenering levendig voorstellen.
Dat is in deze vraag juist het probleem,
(althans voor mij!)
En de doodstraf, ja dat is wel een vraag waar je dan aan denkt, en wat in veel mensen opkomt.
Maar laten we ons eerst eens met de eerste vraag bezig houden, doen we wel genoeg om onze onschuldige kinderen tegen al die boeven en
geldwolven in de porno-industrie te beschermen,
nog maar niet te spreken over de afnemers van die ****.
Als we die nu eens een (....) straf beloven, gewoon uit voorzorg?
Ach, zal niet veel helpen denk ik, wetten kan je maken voor een ander en breken voor jezelf,
en wie maken de wetten, juist....
Af en toe hebben wij thuis een klein manneke te logeren. Dat een volwassene ooit geweld tegen hem zou gebruiken? Ik durf er niet aan te denken. Het rode waas komt mij nu al voor de ogen. En toch vind ik de column in deze vorm minder geslaagd. Want te gemakkelijk, te snel gericht op voorstelbare emoties. Ook begrijp ik minder goed, waarom juist een jurist 'zijn gedachten kolken' bij een toevallige ontmoeting met een boze krantenlezer. Dan verwacht je eerder enige beheersing. Ten slotte ben ik er niet zeker van of de doodstraf soms 'onvermijdelijk' is.
Ik word er gewoon niet goed van dat er zo veel rekening gehouden wordt met mensen die maar van alles uitvreten en daar nog mee weg komen ook.
Van mij mogen er ook wel wat wetten veranderd worden en wat minder vergaderd en besproken, allemaal tijdverbeuzelarij.
Mooie column!