Geachte lezer
Voor uw ogen verschijnt een atypisch experiment. Ik ga proberen deze wekelijkse column in een wat differente stijl neer te pennen. De bedoeling is, dat ik daarbij mijzelf dusdanig in de kronkelige zinnen verwikkel dat u met spanning uitkijkt naar een juiste en begrijpbare afloop ervan. Uiteraard zal ik daarbij nog steeds de ongelooflijke politieke verwikkelingen van de hedendaagse tijd beschouwen, waarbij de Partij van Venlo in een wat meer kwalijk riekende geur komt dat de kleine partij ter linkerzijde van het politieke spectrum die ooit het trotse aantal van vijftig zetels mocht tellen. Maar daar kunnen die partijen niets aan doen – het zijn slechts mijn politieke gevoelens en overtuigingen die de grond vormen van een dergelijke scheve beschouwing van de Nederlandse politiek.
Wellicht vindt u de stijl toch een beetje ijdel. Of protserig. Of uit de tijd. Het kan zo zijn, maar het kan ook, dat zich onder u een schare lieden verschuilt die blij is dat iemand eens een totaal andere wijze van omgaan met de taal aandurft, dan die van de eenzinner (one liner), de vangfrase (catch phrase) of de welbekende sleutelhanger die, na de eerdere voorbeelden uit deze zin, toch niet meer vertaald hoeft te worden. Durf ik te vermoeden.
Uiteraard besef ik dat lezers van schrifturen op het wereld wijde web gewend zijn aan korte spitsvondigheden, zodat een zin met meer dan één komma, zoals deze, nauwelijks kans maakt lezers tot het einde vast te houden, maar ik waag het erop. Er zijn zoveel mensen in de wereld, dat een zelfs kleine minderheid van allen die mogelijk hun ogen over deze letters laten lopen al een dermate grote schare kan vormen, die ik onmogelijk op enig moment in mijn bescheiden bovenwoning in het noorden van de stad Groningen kan ontvangen.
Mijn hoop is slechts, dat er onder u mensen zijn die plezier aan beleven aan het opnemen van deze gewrochte teksten. Wellicht tot volgende week.
home.nlGeplaatst in de categorie: vrijheid
stijl
207
Geef je reactie op deze inzending:
voor de lezer/kijker dus links....