Kerstkaartenwaslijn
Mijn moeder reeg onze kerstkaarten altijd aan een touwtje. Het waren er best veel want allerlei vrienden en vage bekenden stuurden elk jaar trouw hun kaartje. Maar de meeste kaarten kwamen via de werkrelaties van mijn vader. Hele grote exemplaren zaten daar bij. Die zorgden er voor dat de kerstkaartenwaslijn een behoorlijke boog maakte. Het stond best gezellig in de kamer en in mijn herinnering keken mensen die buiten langs liepen bewonderend naar binnen. Ik weet in ieder geval dat mijn vader elk jaar goedkeurend naar die waslijn keek.
Die kerstkaartentraditie heb ik niet overgenomen van mijn ouders. Geen enkele kersttraditie trouwens, maar dat is een ander verhaal. In ieder geval was het aantal kerstkaarten bij mij nooit voldoende om er een waslijn van te maken. Een aardig stapeltje op de tafel, dat wel, maar ook dat stroompje droogde in de loop der jaren langzaam op.
Gelukkig heb ik ook dit jaar nog een paar kaarten te pakken. Geen waslijn, geen stapel, maar een zeer bescheiden en toch smaakvol ensemble bij de computer. Ja, dat is de plek geworden voor mijn persoonlijke kerstgevoel. Want de mailtjes met een leuke, grappige, originele, serieuze, warme, vriendschappelijke, liefdevolle en of goed bedoelde kerstgroet vliegen al een tijdje heen en weer. Ik vind het prima, het is de geest van de tijd, dus daar moet je niet moeilijk over doen.
Maar langzaam begint die herinnering aan de indrukwekkende waslijn toch te knagen. Ik denk dat ik de oplossing gevonden heb. Ik maak een digitale kerstkaartenwaslijn, handig voor op de computer of mijn smartphone. Een heel gelikte app wordt het, met een driedimensionale foto van je eigen kamer én die waslijn natuurlijk. Elk nieuw mailtje of e-card rijgt dat slimme programmaatje direct aan mijn persoonlijke waslijn. Net zo lang tot-ie ook zo'n prachtige boog maakt als vroeger.
inbox.comGeplaatst in de categorie: actualiteit
kerstmis
194
Geef je reactie op deze inzending: