Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Goede voornemens...

Omdat ik niet in de gelegenheid ben zelf een column te schrijven, deze keer opnieuw eentje van mijn vriendin Bianca. Veel leesplezier!

De decembermaand is weer voorbij. Sinterklaas is weer terug naar Spanje, de boom ligt weer in de doos op zolder en er is weer voor een vermogen aan vuurwerk de lucht in geschoten.

Na alle eet– en drinkpartijen en extra pakjes sigaretten is de tijd weer aangebroken om aan goede voornemens te gaan beginnen.
Afvallen, stoppen met roken en meer bewegen… Het zijn (denk ik) de meest voorkomende voornemens waar een ieder vol enthousiasme aan begin, maar het merendeel niet al te lang volhoudt.
De tijd dat mensen chagrijnig worden door de honger of door nicotinetekort. Mensen die na 300 meter met hun tong op hun knieën hangen omdat ze een poging doen tot hardlopen.

Ook ik heb me voorgenomen om mee te gaan in de gekte van afvallen, conditie en gezond leven.
Stoppen met roken gaat voor mij niet meer op, dat is me vorig jaar al gelukt, dus die strijd heb ik gelukkig al achter de rug.
Vol goede moed ben ik op 1 januari begonnen. In plaats van de snoepkast in te duiken, trek ik nu de ijskast open om daar een bakje komkommer en tomaat uit te pakken en ik probeer een paar kilometer extra te lopen met mijn honden. Een goed begin is het halve werk denk ik dan, maar mijn honden denken daar heel anders over.

Het feit wil dat ik mooiweer-honden heb getroffen. Als het zonnetje schijnt, dan vinden zij het heerlijk om buiten te rennen, te wandelen en te spelen. Maar oh wee als het regent, waait of koud is…
Die extra lange wandelingen die ik in gedachten heb, zijn voor hun dus momenteel een straf!
Het gevecht begint al bij de voordeur. Als het niet hard waait, dan komt het wel met bakken uit de hemel en tja… daar houden de hondjes niet van.
Daar sta ik dan, buiten in de regen, terwijl de hondjes binnen in de gang staan en hun uiterste best doen om onder de wandeling uit te komen. Het ja/nee spelletje verandert in een letterlijk potje touwtrekken. Zo eentje dat ik uiteindelijk (met een beetje vals spelen) toch wel win, want de kleine chihuahua kan al zijn kracht in de strijd gooien, maar als ik hem naar buiten wil hebben, dan begint het beestje toch aan een verloren strijd. Aangezien de grote hond de kleine overal heel trouw volgt staan ze al snel buiten.
Nu denken ze heel snel alles te kunnen doen om vervolgens weer terug te snellen naar de voordeur, de droge huiskamer en hun warme mandjes maar nee… verkeerd gedacht!

Wij gaan aan de wandel, want de nodige calorietjes moeten verbrandt worden. Dus… op richting het park. In regen, maar daar smelten we niet van en vol goede moed stap ik flink door in de hoop dat de honden het ook leuk gaan vinden.
De straat uit, de hoek om. Het park is in zicht… Eerst nog even een stukje langs de weg, en je voelt 'm al aankomen. De halve weg staat blank en dan heb je altijd van die fijne automobilisten die het leuk vinden om loeihard door de plassen te rijden. Zo ook de berijder van een donkerkleurige Opel.
Het gevolg is uiteraard dat ik nat ben tot op mijn onderbroek en mijn goede moed is tezamen met het regenwater als sneeuw voor de zon verdwenen.
Ik krijg nog een vreemde blik van de honden, die ik ervan verdenk dat ze me heel stiekem uitlachen en ik draai om.
Ik ben het zat en ga naar huis!

Thuisgekomen trek ik mijn warme en droge huispak aan en ik kruip op de bank, met een warme chocomelk en een reep Milka chocola.
De goede voornemens kunnen me gestolen worden en ik besluit alvast dat mijn goede voornemen voor volgend jaar is, dat ik niet mee doe aan goede voornemens!

Schrijver: Bianca Brak
Inzender: Jessica Poel, 4 januari 2012


Geplaatst in de categorie: actualiteit

3.0 met 7 stemmen 207



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
astrid
Datum:
4 januari 2012
hahaha! groot gelijk heb je.............

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)