Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Don Quishocking

Don Quichot is bekend geworden door zijn strijd tegen windmolens. De oude Spaanse edelman waard nu rond langs de Groninger dijken en terpen en wil voorkomen dat er meer molens langs het Groninger wad worden gebouwd. Ze zouden lelijk zijn. Ondertussen laden de weergoden een centimeters dik pak regen op het land, het vlakke land, het Groninger land. Het water is niet meer weg te krijgen.

Maar is een windmolen lelijk?

Deze zomer was Ik in de Eemshaven en zag daar tientallen, misschien wel honderd windmolens met hun lange witte armen zwaaien. Don Quichot noemt het horizonvervuiling, maar wees nu eerlijk, is het wel vervuiling? Lopen er vogels te kokhalzen van giftige dampen? Sluiten oesters hun schelp voorgoed? Vallen de haren van de hazen uit? Of is het een kwestie van smaak? Is vervuiling een overdrijving en is het slecht lelijk?

En is er dan niet ook iets voor te zeggen om de oude aftandse achttiende eeuwse molens die overal ons vlakke land ontsieren en daar door grijze mannen zorgvuldig aan elkaar geplakt worden, zodat hun krakende en piepende houten mechanieken een beetje van het graan tot meel verpulveren. Meel, dat vervolgens door een warme bakker tot een echt, jawel, echt, proef maar, molenbrood wordt gebakken. Is zo´n molen echt mooier? Hun grauwe rieten bekleding? Het licht vermolmde hout, de stenen onderkant waar het cement bijna uitgesleten is?

Of zo’n helderwitte modern gestroomlijnde molen die met trotse wieken hoog het luchtruim doorklieft en ons voorziet van schone elektriciteit die we niet alleen gebruiken om veel meer graan te malen voor veel meer warme bakkers en bovendien de hongerige batterijen van onze ipods en telefoons op te laden en wat niet al. Daar kunnen we toch eigenlijk niet genoeg van krijgen?

We hebben geen Don Quichot nodig, maar een Don Quichocking die ons doet wakker schrikken van onze sluimer dat vroeger alles mooier was. En beter. En dat er niet met denderende vaart problemen op ons afkomen die om een oplossing vragen. Energieproblemen. Klimaatproblemen. En dat die molens wel eens gewoon praktisch zouden kunnen zijn.

Al was het maar om het water van het land te pompen.

Schrijver: Jan R. Lønsing, 5 januari 2012


Geplaatst in de categorie: politiek

4.0 met 1 stemmen 172



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Jan R. Lunsing
Datum:
5 januari 2012
Ja, dat weet de schrijver. Het was zelfs een bron van inspiratie.
Naam:
Len Cornelis
Datum:
5 januari 2012
Andere kijk op moderniteit vind ik wel origineel. Weet schrijver van cabaretgroep Don Quishocking in jaren zestig en zeventig?

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)