Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Voorjaarskriebel of vlinders?

Opnieuw een column van mijn twinny Bianca. Veel leesplezier!

Ik kijk naar buiten, het zonnetje schijnt, een mooie blauwe lucht met hier en daar een wit wolkje en de thermometer geeft aan dat het 12 graden is buiten. Op tafel staat een bak met hyacinten die een heerlijke geur door het huis verspreiden en ik heb een gevoel van binnen dat ik niet zo vaak voel (of misschien wel zo hevig probeer te ontkennen dat ik net doe alsof ik het niet voel).
Het kriebelt van binnen… Nee, het zijn geen vlinders in mijn buik, die voelen anders. Maar er kriebelt wel iets van binnen.

Als ik koffie ga zetten, en daarbij de nodige kastjes opentrek, mopper ik over waterkringen onder de kopjes in de kast, vlekken van gemorste kruiden in het andere kastje en de rommel op het aanrecht. Ik heb de laatste paar maanden te hard gewerkt om dit soort dingen goed bij te houden. Het is dus de hoogste tijd om actie te ondernemen!

Terwijl de koffie pruttelt ga ik op zoek naar een leuke gezellige radiozender met een vrolijk muziekje en begin alvast met de nodige voorbereidingen. Glazen, bekers en de rest van de dingen die in de kastjes staan gaan in de vaatwasser, een emmer sop wordt gevuld, sponsjes en doekjes binnen handbereik en aan de slag. Poetsen en schrobben alsof mijn leven er vanaf hangt en ondertussen heerlijk meeblèren met de nummers die door het huis galmen. Dankzij het nodige schuurmiddel en de bijbehorende schuursponsjes ontdek ik dat de plankjes in mijn keukenkastjes toch echt ooit eens wit waren. Kastje voor kastje pak ik aan en tussen de bedrijven door droog ik netjes alle glazen en bekers even extra af die schoon staan te wachten in de vaatwasser tot ze terug de kast in mogen.
Het is een werk, maar als het klaar is dan schittert en blinkt alles weer zoals het hoort.

Tevreden zet ik een nieuwe pot koffie en nestel ik mezelf in mijn hoekje van de bank. Even bijkomen van het harde werken.
Genietend van mijn “bakkie” zie ik vanuit mijn ooghoek dat de ramen ook wel weer eens gedaan mogen worden. ‘Eerst mijn koffie’ denk ik nog, maar nog voor ik uitgedacht ben sta ik alweer in de keuken om een emmer te vullen met heet water, ammoniak en zeepsop. Ach, het is toch zo gedaan?
Maar ja, als je één raam doet….
Gevolg is dat ik alle ramen sta te soppen en te zemen, en als ik dan toch bezig ben neem ik maar meteen al het houtwerk even mee… Eerst de buitenkant, dan de binnenkant. Er komt geen einde aan. Als de ramen gedaan zijn dan ook de vensterbanken, de radiatoren en tja… 3 sopjes verder is het hele huis schoon! Op de vloer na…. Tja, die kan niet achterblijven natuurlijk.

De dag is voorbij gevlogen en mijn huis is helemaal schoon. De zon heeft zich verscholen achter de wolken. De temperatuur is ondertussen nog maar een graadje of 5 en het regent…
Het is januari, en ik heb last van voorjaarskriebels. Ik ben geen Assepoester en hoewel ik geen hekel heb aan schoonmaken, is het nou ook geen hobby van me, maar… de voorjaarsschoonmaak is gedaan en ik hoop één ding….

Dat ik dit gevoel niet nog een keer krijg dit voorjaar… doe me dan maar vlinders in mijn buik!

Schrijver: Bianca Brak
Inzender: Jessica Poel, 1 februari 2012


Geplaatst in de categorie: vrouwen

0.5 met 2 stemmen 245



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Monique Methorst
Datum:
1 februari 2012
Email:
moi636yahoo.com
Sorry hoor, maar er zijn toch wel interessanter onderwerpen te bedenken voor een dagcolumn dan het schoonmaken van je huis?

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)