Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Een leven in brieven

Één doek slechts verkoopt Vincent van Gogh tijdens zijn leven. Vanaf zijn 27ste tot aan zijn vroege dood op zijn 37ste jaar werkt hij aan zijn tekeningen, schilderijen, ruim 2100 in getal. Daarnaast schrijft hij zijn leven lang brieven. Aan zijn kunstvrienden Bernard, Gauguin, Mauve. Aan zijn onbereikbare vriendinnen. Aan zijn (schoon)zusters en moeder. Maar vooral aan zijn broer Theo, zijn bloed- en zielsverwant. Elke maand stuurt Theo hem 150 francs toe; meestal 3 keer per maand 50 francs bijgevoegd in een korte brief.

Het is een hele last, niet alleen voor Theo en zijn jonge vrouw Jo. Ook Vincent gaat er zwaar onder gebukt dat hij een financiële last is voor hen. Bijna ziekelijk bescheiden is hij, blijft hij. Hij wil niet exposeren, vindt positieve kritiek – als die eindelijk komt - overdreven. Zijn er niet andere kunstenaars – altijd anderen – niet veel beter dan hij?

Vincent vecht met de kleuren en impressies in de natuur van de Provence. Tot bezwijmens toe, als hij weer eens 12 uren achtereen in het open veld werkt aan een wijngaard met cipressen en paarse heuvels op de achtergrond. Hij vecht tegen aanvallen van gekte, die heviger worden na de mislukte samenwerking met Paul Gauguin in zijn gedroomde kunstenaarscommune in ‘la maison jaune’ te Arles. Zijn huis hangt hij vol met met felle kleuren van zonnebloemen en bloesems, geïnspireerd door de Japanse schilderkunst.

In zijn Haagse periode, na weer een mislukte liefde, pikt hij een hoertje van de straat om mee samen te leven. Ze heeft een kind en is zwanger van een tweede. Iedereen spreekt er schande van. Zelfs zijn eigen broer Theo preekt tegen hem. Dan schrijft Vincent: “Bliksem – hoe heb ik het nu – en in welke tijd leven we – wordt toch wakker, Theo! Wij hebben elkaar trouw beloofd, mogen wij dat niet doen? Staat daar de dood op? Adieu kerel, doch voor gij toeslaat en mij de kop afhakt... slaap er nog eens op (…) ik heb hem nog nodig bij ’t tekenen”.

Vincent van Gogh - niet alleen een groot schilder van kleuren, nieuwe vormen en impressies, maar ook van gevoelige en intense woorden, vol liefde en vuur. Vandaag, 122 jaar geleden schoot hij zichzelf in de borst. Hij stierf twee dagen later in de armen van zijn broer Theo. Zijn laatste woorden waren: “Aan het verdriet zal nooit een einde komen”.


Zie ook: http://www.gedichten.nl/Knottnerus

Schrijver: George Knottnerus, 27 juli 2012


Geplaatst in de categorie: schilderkunst

4.2 met 50 stemmen 1.998



Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:
Ondine van Rhijn
Datum:
18 augustus 2012
Email:
on-dinelive.nl
Prachtig geschreven(en beschreven). Erg fijn om te lezen!
Naam:
Mariek
Datum:
31 juli 2012
Vincent van Gogh, zijn er nog zulke mensen in Nederland? Gelukkig was hij er eens (evenals zijn meer dan geweldige broer) en blijft hij voortbestaan in onze hoofden en harten. In bewondering voor zijn schilderkunst en zijn zijn.
Naam:
chris
Datum:
28 juli 2012
mooi
Naam:
Jacob
Datum:
27 juli 2012
Email:
tijsterblomlive.nl
Helder geschreven, zonder overbodige rimram. Ook al vermeld je niet echt nieuwe dingen voor wie leven en werk van Van Gogh een beetje kent, je hebt er een prettig geheel van gemaakt.
Naam:
aen
Datum:
27 juli 2012
de vraag is of hij zichzelf dood schoot...er is een andere theorie. Lees daarvoor het boek over Vincent van Gogh, vorig jaar uitgekomen. Van de schrijvers steven naifeh and gregory white smith
nos.nl/artikel/304624-van-gogh-pleegde-geen-zelfmoord.html
Naam:
Iris
Datum:
27 juli 2012
Email:
iris.aguirretigo.com.py
Vincent van Gogh, jawel, hij zal veel harten en ogen blijven beroeren. Graag gelezen!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)