Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Lola gaf advies

Ooit verzorgde ik een veel gelezen hulprubriek in een damesblad. Als Lola Vraagbaken. Gefingeerde naam. Dat moet wel. Voor je het weet heb ik processen aan mijn broek. Van dat damesblad dat zo enorm uitgroeide. Zelfs door mijn vertrek groter dan gewenst. Mijn hoofdtaak was aansturing redactie en directie. Voor de lol deed ik er Lola bij.

Zo schreef ene mevrouw Sally T.- Ziezta uit Olhão, een Portugees zeeplaatsje. Op het Ilha de Armona op vakantie verleid door een stoere zeeman, Raoul Ziezta. Met tatouages grote handen overtuigende passie. Deze stormachtige matroos vertrok echter met de noorderzon twee maanden na hun huwelijk twee jaar later. Voor altijd zoals het zich liet aanzien. Al acht jaar smachtend thuis keek ze inmiddels tegen de muren. Zulke details, u begrijpt, maakten mijn rubriek extra fruitig.

Sally stelde als probleem : 'Ik onderhou tegenwoordig ondanks mezelf vast contact met een man in Middelharnis. Via mijn broer zocht hij toenadering. Volgens hem om te herstellen wat er tussen ons was. In de knop gebroken door toeval normen en remmingen.

Inderdaad herinnerde ik mij bij nader inzien enige momenten van hevig gedeelde intimiteit die uitzonderlijk waren. Toen manvolk mij jong nog bij contactaanzoeken op verschillende benen zette.’

‘Lieve Lola ik ben van nature oertrouw aan Raoul. Al heb ik nog zolang niets meer van hem vernomen, voor mij leeft hij! Tegen de eenzaamheid heb ik echter ingestemd met een penrelatie. Door priesterlijke raadgeving gesteund. Maar niet te vleselijk ondeugend van zijn kant.
U weet, Lola, hoe mannen zijn. Mijn bestaansprobleem nu is dat ik hem, Kees V. om exact te zeggen, zo gevoelig mis. Ja meer mis dan Raoul. En steeds meer ga missen. Ik schrijf hem hele dagen. Hij krijgt maar één brief per dag uit mijn dagelijks dozijn. Maar hij voelt het wel. Mijn vragen Lola daarom:

Is dit op grote afstand steeds gevoeliger missen van zo’n vaag manspersoon van vroeger verslaving? Of toch liefde? Zoja staat dit dan voor een keurige meid als ik qua rampzaligheid gelijk aan gewone verslaving? Mede aangezien dit soms vaak dan wel vaak soms lustpret met zich brengt. Waarbij ik ineens van mezelf opschrik.'

Lola antwoordde:
'Lieve mevrouw Sally T., uw probleem is in onze professie overgekend. Door de afstand neigt hunker steeds te intensiviëren waardoor reële voorstellingen van de oorspronkelijk marginaal geliefde allengs meer worden vervangen door waanbeelden. Uw opwinding toont ongetwijfeld patronen die lijken op die van meer courante verslavingen. In uw soort gevallen zien wij dat de cliënt zelf onmerkbaar steeds vanuit diepere lagen attractievere plaatjes produceert van vermeende geliefden. Dat hangt af van de rijkdom in fantasie. Fantasie krijgt steeds meer vrij spel in ‘processes of emotional and affective arousal'.

‘Even Engels om mogelijk Engels sprekende collega’s in uw Portugese contreien te faciliteren. Zodat uw diagnose voor ze klaar staat. Want lieve Sally - uiteraard is dit verslaving, een reparabele zielsaandoening. Die leidt tot steeds toenemende verwringing der percepties en dientengevolge tot desastreuze missers in de oordeelvorming.

Keurige meid of niet speelt geen rol. Sterker u kunt u afvragen of u gezien uw ontvankelijkheid op afstand wel zo keurig was. Hoe ook - nu bent u nog keurig naar buiten voorzover u wenst en erin slaagt keurig te blijven uitzien. Verslaving past echter geen enkele keurige meid.

Ik adviseer voor nu: tel tot tien als u penaanvechting voelt, en zeg onderwijl per tel "nee Kees". Breid dit elke dag enkele tellen uit. Tot uw verslaving is uitgebannen,

Met vriendelijke groet

drs. Lola Vraagbaken
Consulente inzake Levensproblemen – Psychologe vrij gevestigd

Schrijver: Jos Zuijderwijk, 25 augustus 2012


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.1 met 8 stemmen 203



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)