Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Pesten als de besten

We moeten maar eens ophouden met elkaar bij de voornaam te noemen. Jan, Willem, Henk, het zegt weinig. Beter is het als wij elkaar bij ons ergste uiterlijke kenmerk noemen. Puistenkop, Bultrug, Dikzak. Dan komt er aan dat pesten eindelijk eens een einde, want als iedereen elkaar pest, dan zijn er geen winnaars en verliezers meer. Dan moeten er geen grote campagnes meer opgezet worden om het pesten op scholen en op het werk tegen te gaan. Dan moeten we geen krop wegslikken als we in de krant een stuk uit een afscheidsbrief zien staan met daaronder ‘Tot weerziens, Tim’. Want zo’n naam zegt niks natuurlijk en een afscheidsbrief, daar heeft niemand nog wat aan. Nee, we moeten pesten en gepest worden, alleen zo vallen er geen slachtoffers meer.

Er moet wel nagedacht worden over de namen. ‘Homo’ en ‘slapjanus’ bijvoorbeeld voldoen niet. Quasimodo is dan weer een schot in de roos. Een naam kan ook evolueren. Een puistenkop kan die naam tot zijn zeventiende dragen, maar na zijn puberteit kan hij even goed Brilsmurf worden.

Als je na schooltijd thuiskomt bij Kaalkop en Flapoor moet er voor de rest wel respect zijn. Anders mag je niet bij Sproetenkop en Vuurtoren gaan spelen. Zelf vind je het ook niet erg om Schele genoemd wordt. Want het komt van Ingegroeide Teennagel.

Schrijver: Johan De Smet, 11 november 2012


Geplaatst in de categorie: pesten

3.7 met 28 stemmen 333



Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
Mariek
Datum:
30 november 2012
En.....'heilige Gerrit' dan?
Naam:
Monique Methorst
Datum:
18 november 2012
Email:
moi636yahoo.com
Joanan begrijpt het verschil niet tussen een reactie en een complete hartenkreet schrijven onder iemands werk. Johan pretendeert trouwens nergens dat hij een antwoord heeft op het begrip pesten, de schrijver heeft gewoon humor en zo kan je zijn columns ook het beste lezen.
Naam:
Fred
Datum:
11 november 2012
Ik werd vroeger Paardekop (nog zonder tussen-n) genoemd, vond 't een belediging voor het edele dier. Nu heb ik het beest het liefst in dunne plakjes op de boterham.
Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
11 november 2012
Je slaat de kneusspijker op zijn oelewapperkop zou je denken, maar het tegendeel is waar, want jij doelt op zolang treiteren tot er immuniteit ontstaat, maar dat is een illusie, want pesten blijft gevoelige mensen (die bestaan nog!) altijd beschadigen.
Je probeert via het tegendeel je gram te halen, maar je onderschat de vergrotende trappen van pesterij, die veelal gaande zijn en nieuwe slachtoffers eisen. Veel onvrede van agressieve pesters wordt afgereageerd op weerloze naïevelingen. Ze azen gewetenloos op pispalen en ze specialiseren zich in uitdagingsgedragingen om daarna onbesuisd toe te slaan als laffe hyena's. Het gaat echt niet te ver om het nazi-gedrag te noemen, want het kent dezelfde intenties, namelijk het onderdrukken van anders-zijnden, die zij niet kunnen uitstaan, omdat ze hen op hun doelloze oppervlakkigheid wijzen. Zij haten mensen, die liefde uitstralen, laat ik het zo stellen. In wezen haten zij zichzelf, maar ze zijn te laf om tot die zelfanalyse te komen, liever slaan ze om zich heen en maken ze zondebokken, waarop ze hun gestoorde woede kunnen botvieren. Tedere liefde is de weg en geen uitvergroting van al dat godverlaten gepest. Tedere liefde is nu juist ook het beste wapen tegen deze excessen van inhumane moorddadigheid, wat in 'het klein' begint! Iemand pesten betekent iemand buitensluiten en vereenzamen en dat is het gemeenste wat je een mens kunt aandoen! Je ontmenselijkt daarmee een ander mens en dat is een zeer zwaar vergrijp. Zoals al vaak gebleken is een subtiele vorm van moord. Psychische pijn is duizendmaal groter dan fysische pijn. Woorden kunnen mensen finaal breken, bedenk dat. Ik las ooit een prachtige definitie van liefde: ik wil de ribben zijn rondom jouw hart! Het was van een concentratiekamp-gevangene, wiens vrouw in een ander concentratiekamp zat.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)