Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Aap, noot, Mies

Ik voel me het meest aap als ik een walnoot met mijn eigen handen heb gekraakt. Dat is niet eenvoudig. Apen zijn niet dom of onhandig. Je moet de noot op een plat hard vlak leggen, een platte steen of het aanrecht, met één hand vasthouden en er vervolgens sla je er met de andere hand opslaan. Ook dat moet nauwkeurig. Je moet de noot raken met het bot dat onder je pink vlak boven je pols zit. Je hand heeft veel plekken die te zacht zijn en je wilt natuurlijk ook niet een middenhandsbeentje breken.

Daarbij is het belangrijk dat je niet te hard slaat. Als je te hard slaat, verpulver je de walnoot en moet je de eetbare snippers tussen de harde stukjes uit vissen. Dat is veel werk en lukt nooit helemaal goed zodat je grote kans hebt dat je je tanden stuk bijt op een scherp onkraakbaar stuk noot. Dat wil je niet.

Maar als je op de juiste plek te zacht slaat blijft de walnoot heel en is je huid tussen buitenwereld en bot de volledige kreukelzone die de klap moet opvangen. Au! De vrucht blijft in zijn kluis.

Kortom: het is een kunst de noot precies en voldoende hard te raken zodat hij kraakt, niet breekt. De gekraakte noot kun je vervolgens met je vingers breken en de vrucht komt vrij. De beloning is groot. Je krijgt niet alleen lekkere walnoot, maar ook de bevrediging dat je de noot zonder hulpmiddelen hebt gekraakt. Je hebt een prestatie geleverd. Als een aap zit je dan tevreden de stukjes noot uit zijn omhulsel te vissen en in je mond te stoppen.

Er zijn weinig momenten dat ik mij meer aap voel. En ik voel me helemaal het mannetje als ik de vrucht van mijn risicovolle werk aan mijn vrouwtje kan geven die mij dan dankbaar aankijkt voor ze de stukjes in haar mooie mondje stopt.

Schrijver: Jan R. Lønsing, 31 januari 2013


Geplaatst in de categorie: liefde

3.2 met 5 stemmen 218



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Jacob
Datum:
31 januari 2013
Leuk. Al is mijn manier eenvoudiger: walnoot tussen duim en wijsvinger van de rechthand nemen en knijpen. Maar toegegeven, dan springen soms wel de stukken schil in het rond

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)