Lauwe oorlog

Op Cyprus is het oorlog. Geen strijd met geweren en bommen, geen geweld zoals in buurland Syrië met doden en gewonden. Die ouderwetse oorlog is er even geweest in 1974. Toen vielen de Turken met veel machtsvertoon het noorden van Cyprus binnen. Ze claimden het eiland op basis van eeuwenoude rechten. Griekenland deed hetzelfde en dat doen beide landen nog steeds.

Als je vanuit het Griekse deel van de hoofdstad Nicosia naar het noorden kijkt, zie je op de bergen een reusachtige Turkse vlag geschilderd en patriottistische Turkse leuzen. In de kustplaats Famagusta kun je op een Grieks stukje strand liggen met op de achtergrond kapotgeschoten flatgebouwen. De Turken houden de vroegere badplaats bezet en hermetisch gesloten. Famagusta is een spookstad, een open wond met het meest naargeestige strand ter wereld. Famagusta was lange tijd het meest zichtbare stukje van de Turks-Cypriotische machtsstrijd.

Sinds een paar weken heeft de dode stad concurrentie. Heel Cyprus begint op een spookeiland te lijken. De kiem voor deze status werd in 2008 gelegd. Toen werd het Griekse deel door het machtswellustige Europa binnen de eurozone getrokken. Een oplossing voor het verdeelde land bood Europa niet. Integendeel: de tegenstelling tussen de twee zones werd alleen maar groter.

De harde euro's van de Griekse Cyprioten trokken al snel de aandacht van rijke Russen. En daarmee is Cyprus nog meer het symbool van een machtsstrijd geworden. Geen echte oorlog dus. Ook geen Koude Oorlog, want die had de dreiging in zich om te ontaarden in een kerngevecht met miljoenen dode burgers. De strijd tussen Rusland en Europa speelt zich nu af in de schimmige financiële onderwereld. Een soort Lauwe Oorlog dus. Slachtoffers? Zo kun je het nu nog niet noemen. Maar wij, Europese burgers, hebben er al heel lang last van en beter wordt het niet.

Schrijver: Rob Chevallier, 1 april 2013

chevallierinbox.com

Cyprus euro euro

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.2 met 4 stemmen 179