Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

De Rail Away levensreis

Wat zou het mooi zijn als het leven verloopt zoals een treinreis in het televisieprogramma Rail Away. Vanuit een zonovergoten vertrekpunt zet de trein zich langzaam in beweging. Kinderziektes zijn er niet, het gaat meteen in het kalme levenstempo van een gesettelde senior. Probleemloos glijdt de trein door diepe dalen, bedwingt hoge bergen en wisselt van spoor. Over de prijs van kaartjes wordt niets gezegd, iedereen schijnt zo maar op die trein te kunnen stappen en toch is er altijd een fraaie zitplek.

Vanuit de lucht ziet de wereld er heerlijk geordend uit, met de voortkabbelende trein als stralend middelpunt. Dromerige dorpjes koesteren zich in de warmte, duizend bloemen bloeien in de natuur en dieren worden geen moment bedreigd.
De mensen die de trein op haar levensreis tegenkomt zijn altijd vriendelijk. Soms zijn het korte ontmoetingen, dan zie je mannen, vrouwen en kinderen vrolijk zwaaien naar de rijdende trein. Soms zie je ze in- en uitstappen, gezellig met elkaar babbelend. Dan lijken de mensen vrienden en bekenden die elkaar dagelijks tegenkomen. Maar zeker is dat er nooit een onvertogen woord valt, nooit is er ruzie, nooit verdriet, nooit pijn, nooit geweld.

Het leven van Rail Away is glinsterend en vrolijk. Zelfs aan het einde van de reis is de hele wereld nog zonnig en overzichtelijk.
Of nee, er is toch een klein nadeel. Want net zoals het leven zelf duikt de trein af en toe een donker gat in. Maar dat duurt op de levensreis van Rail Away nog geen seconde. Dan is er alweer licht aan het einde van de tunnel.

Schrijver: Rob Chevallier, 29 april 2013


Geplaatst in de categorie: reizen

4.3 met 3 stemmen 481



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)