Vrijheid van humorsuiting
Natuurlijk is er altijd wel iemand die zich zwaar in het kruis aangetast voelt en of dat nou komt omdat we eens goed serieus genomen willen worden of bidden als heilig doel tegen de lach of ik schiet het verkeerde keelgat in, kan proberen geen kwaad woord of er is wel een kerk waar we over goedpatertjes horen en zien te zwijgen over de zoektocht naar de heilige garnaal, die te broek staat als een hardnekkig Duivelse kloteplaag.
Knaagt het absurde soms aan ge weten niet beter of wacht maar tot U ook dodelijk getroffen wordt door de extreme woestijnrat en zijn opgeblazen ego à llah cultuurparels tot een ketting aan reacties dát weer oplevert...laat me niet lachen. Met alle geweld moet iedereen er maar aan geloven, anders zetten ze wel even het mes op je keel. Nou, ik lach me kapot.
Zo is er wel meer wat uit het verband verrukt, al bijna afgestompt...we zijn als de dood voor één en ander over komt, sterven woorden langzaam uit. Maar morgen piepelen we wel anders...de stemming eruit, geknipt voor buigen of barst maar!...wat is dan beschaving?
Om het iedereen naar de zin af te maken, helpen we gelijk maar alle humor om zeep en laten we de getergde homo buiten beschouwing...
Zoals het verschil niet meer kunnen zien tussen doodleuk vragen hoe dat nou voelt...om het beroerdste gedicht van het jaar te schrijven, of voor de grap weer wat kinderen uit het leven geschreven? Zeik je nu het boekje vol...komt er al inspiratie naar boven, zullen we eens kijken of U nog zo ondersteboven bent van dat uitzicht op de dood. Om, volkomen symbolisch natuurlijk, het verleden los te laten...ik zal echt niet hard lachen, maar wel lang.
Op z'n Brits, niet te verwarren met Britt, de typetjes die voorbij komen in series als "Wordt U al geholpen" en "Fawlty Towers", met zoveel toewijding en enthousiasme gespeeld, de absurde films van Monty Phyton en vrijwel alle films waarin John Cleese speelde.
Maar er is niemand die zelfs maar in de buurt komt bij het grote komische talent van Rowan Atkinson; alleen hij kan op zijn onnavolgbare manier zelfs van het kleinste rolletje een succes maken, twee speelfilms die draaien op zijn Mr. Bean en dat in zo weinig woorden over the top neer zetten, je moet er maar opkomen. Wie daar moeilijk over doet, heeft een ernstig tekort door de bocht aan zelfspot. Doe mij een lol en blijf van zijn humor af.
* Er volgt nog een beschouwing over Rowan Atkinson, geschreven door Hendrik Klaassens.
Geplaatst in de categorie: humor
Zelf heb ik een breed gevoel voor humor;
zo erg, dat het niet altijd gewaardeerd kan worden.
Dan houd ik het maar bij 'binnenpretjes'!
is de teller op hol geslagen?
Ineens 500 honderd kliks...
weer een robot aan de gang, nee toch hé?
Ik gun haar alles, maar dit zou ze zelf nooit willen! Ja dat kan ik weten!
Heeft ze ook niet nodig, ze is goed zoals ze is!
Goede column om eens over na te denken..!
en niet op te geven bij tegenspoed.
Niet iedereen heeft dezelfde humor, en sommige mensen ontbreekt dat geheel 'humor'. Helaas!
Mooie column Monique!