Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

In Turkije worstelt men met elkaar en met zichzelf

Erdogan is een conservatieve CDA-er die niet begrijpt dat het volk hem niet meer pruimt. Hij doet zijn uiterste best om van Turkije een democratische welvaartsstaat te maken, waarbij tegelijk veel ruimte is voor de belangrijkste verworvenheden van de islam. Hij leidt het land tot nu toe redelijk soepel door diverse economisch crises door goede samenwerking met het bedrijfsleven.

Ik geloof werkelijk dat hij worstelt wat te doen met die demonstranten die dag in dag uit een plein in de stad bezetten. Het plein ligt niet in het toeristische centrum en het is weliswaar lastig voor het verkeer dat er geen auto’s langs kunnen, maar de uitgebreide stad Istanboel heeft meer pleinen, meer wegen, mensen kunnen er om heen. Erdogan heeft de media redelijk onder controle, zodat de Turken niet de meest wrede beelden voorgeschoteld krijgen, maar het begint toch vervelend te worden, die demonstraties.

Hij heeft lang geaarzeld om ze van het plein te slaan. Hij wil toch democraat zijn en hij heeft natuurlijk ook gezien wat er in Syrië gebeurt, en in Egypte, en in Tunesië, en in Libië. Onderdrukking heeft elders geleid tot afzetten van dictators of tot een burgeroorlog.
Maar Turkije is in tegenstelling tot al die landen ook nog een democratie. De politie schoot niet met scherp, maar met water en traangas. Hoewel demonstranten met Molotov-cocktails gingen gooien, bleef de politie zich achter plastic schermen en onder witte helmen lang relatief netjes gedragen. Dat er uiteindelijk ook beelden zijn van knuppelende agenten was niet zozeer een verrassing, want als in Amsterdam het Vondelpark meer dan twintig dagen bezet is en de politie tien dagen lang bezig is demonstranten uit de omliggende straten te verjagen, zullen ook hier beelden zijn van knuppelende agenten.

Het is spannend. Het wordt steeds spannender in Turkije. Erdogan wil graag de daadkrachtige succesvolle politicus zijn, maar hij aarzelt. Hij veegt nu de straten schoon, maar de demonstranten schuilen in de krochten van de stad en komen steeds weer terug. Ook de demonstranten worstelen. Zij willen graag de vredelievende standvastige demonstranten zijn, maar hoe lang slagen zij erin dat de heethoofden gezien worden als uitzonderingen?

Het is erg spannend in Turkije en ik hoop dat ze er democratischer uitkomen dan dat ze erin gingen. Maar het is spannend. Men worstelt met elkaar maar ook met zichzelf. Hou ik me aan de regels? Houdt de ander zich aan de regels? En aan welke regels houden wij ons?

Schrijver: Jan R. Lønsing, 20 juni 2013


Geplaatst in de categorie: politiek

3.7 met 3 stemmen 178



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Nico Noorman
Datum:
20 juni 2013
Email:
niconoormanhotmail.com
Het is inderdaad erg spannend in Turkije.
Ik zie een spelfoutje in de eerste regel Jan.
Hoofdletter C moet PV zijn. Geen dank.
Naam:
Monique Methorst
Datum:
20 juni 2013
Email:
moi636yahoo.com
Eeh...er is wel meer aan de hand daar dan wat knuppelen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)