Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Uit het dagboek van verveling

Met een weekje wijn achter de kiezers, nog stijf van het vloeken met de achtergrond, valt het op…van de ene verbazing in de volgende herhaling en wat een teringtokkeherrie de mensch op zondag bij zo’n glasbak van ellende maken. Niet dat ik veel op heb met andere cultuurparels, maar ik mag graag hele dagen blijven hangen in een ketting aan reacties dát weer oplevert…

Zie anders maar eens kans op onchristelijke uren, recht overeind te broeden op vragen die ik aan de Kamer kwijt wil. Verbidden, zeg ik U! Span een elastieken mening over de weg als haat aan de ratrace, kom er maar in, met knallende uitlatingen waarvan je wist dat die terug komen …maar nu eerst een lapje tekst om interessant in mijzelf te praten. Mensch, neem een hutje op de hei, gooi die tietjes los en zing als je niet schrijven kunt…

of ze komen weer met die familie aan en net zo heilig overtuigd dat het ene uiterste de andere niet is. In plaats van vrienden trommel ik wat vingers bij elkaar op, dan lijkt het nog wat als ik in vakantiestijl unplugged uit mijn dak wil gaan; want ik kom hier voor mijn rust ja! Bijna om te gillen, niet waar…maar wat is een discussie als er geen ruimte overblijft dan het hokje van politiek correct met als vlag op de moddergooier: gaan we nu persoonlijk worden, mag ik nog wel zelf menen te weten wie mijn vrienden en vijanden zijn, want zo kleurrijk is het zelfs in je stoutste dromen niet.

Hoe heroïsch voelt dat nou? Omringd door hooggehakt publiek en die kutjeugd op de hielen…het moet toch dodelijk vermoeiend zijn; als ik U was zou ik ook nooit meer van onderwerp veranderen en vooral door blijven jammeren over de Islam waar het nooit over gaat, noem het vrijheid van meningsuiting, maak er een jingle van tot het iedereen de strot uitkomt, daar doe je niets aan. Want diezelfde vrijheid van meningsuiting gaat niet voor kritiek op als U het mij vraagt…ook ik heb het volste recht om kritisch te mogen zijn over deze poppenkast van het keurkorps der atheïsten: net zo extreem dus. Veel geschreeuw en weinig door de wollah gedoodverfde woorden…wat doen ze daar anders dan aandacht vragen?

Schrijver: Monique Methorst, 31 juli 2013


Geplaatst in de categorie: actualiteit

4.0 met 7 stemmen 246



Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
Mohair
Datum:
2 augustus 2013
Email:
louismonique4gmail.com
Wauw. Hoe doe je dat toch? Graag gelezen!
Naam:
Jennifer
Datum:
1 augustus 2013
Mag ik....voor deze column even aandacht vragen?
Naam:
Nita
Datum:
1 augustus 2013
Email:
anitabexs4all.nl
Alweer...een volledige, terechte en kritische Monique column. Knap!
Naam:
J.de Groot
Datum:
31 juli 2013
Email:
joke190411hotmail.com
Graag gelezen Monique!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)