Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

De held Sebastian

Zweden is een schoon land. Als je in een bos in Zweden loopt, liggen er minder blikjes, minder papiertjes en minder klokhuizen dan in Nederland. En dat komt door Sebastian.

Sebastian is een gids die in opdracht van de Zweedse natuurmonumenten toeristen zoals mijzelf rondleidt door een bos bij Njupeskär en Old Tikko. Njupeskär is een waterval waar het water zich bijna van een hoogte van de Martinitoren naar beneden stort: 93 meter, en daarmee de hoogste waterval van Zweden. Over Old Tikko de volgende week meer.

Want hier gaat het over de held Sebastian. Waarom is hij een held? Welnu, terwijl hij ons rondleidde langs diverse bomen en planten en het belang van dood hout voor een levend bos haarfijn duidelijk maakte: dood hout is geen afval maar voedsel, pakte hij in het voorbijgaan een papiertje van de grond en stak het zonder omhaal in zijn zak. Het was zo’n papieren zakdoekje. Daarmee had hij een klein stukje vuil van de straat geraapt en het bos een beetje schoner gemaakt.

Wetenschappers en volkswijsgeren weten het al lang, afval trekt afval. Als je dat papiertje laat liggen zal iemand anders ook een papiertje weg gaan gooien. Het tweede papiertje nodigt een derde passant om een blikje weg te gooien en na korte tijd liggen alle paden vol met afval. Het is daarom de grote kunst om het afval in de natuur bij nul te houden.

Het is onmogelijk om er politie op te zetten. Die heeft het veel te druk met veel meer zaken die zich in onze steden en dorpen afspelen. De vuilnisdienst kun je er ook niet op afsturen, want die heeft net genoeg mensen om de zware vrachtwagens door onze woonwijken te jagen. Om ook nog met prikkertjes door de bossen te gaan, zeker door de oneindige Zweedse bossen, dat gaat niet. Daarom zijn mensen als Sebastian belangrijk. Niet alleen je eigen rommel mee nemen, maar ook dat van anderen oprapen en thuis in de vuilniszak stoppen. Dan ligt er niet langer een papiertje, maar ligt er niets en is de volgende voorbijganger minder geneigd zijn papiertje toe te voegen.

Sebastian kreeg navolging. Een jonge vrouw die gids in opleiding was, zag ik even later hetzelfde doen en dat is natuurlijk wel logisch. Maar een paar dagen later ook een jongeman op het plein Mårtenstorget in Lund, honderden kilometers van Njupeskär vandaan.
En gisteren, gisteren raapte ikzelf een schroefje op van straat.

Ik zei niets. Gooide het gewoon in een prullenbak. Kunt u ook gaan doen.

Schrijver: Jan R. Lønsing, 15 augustus 2013


Geplaatst in de categorie: maatschappij

3.8 met 6 stemmen 159



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)