Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Wie zwijgt stemt voor.....

Amsterdam baalt ontiegelijk maar huilt niet. Althans niet openlijk. Het lijkt wel op afspraak. Maar het past niet bij deze expressieve stad. Waar geen hart als moordkuil pleegt te worden gekoesterd. Is het een soort cordon sanitaire misschien? Of toch een afgedwongen zwijgen? Omerta? Peter R de Vries zei deze week dat nooit als hij in zijn praktijk van Maffia hoorde sprake bleek van samenzwering. Vrijwel steeds quatsch dus.

Even werd de stilte doorbroken. Niet door een plaatselijke Amsterdammer. ëén uit de Achterhoek. De vader van Siem, George de Jong. De Jong nam geschrokken onmiddelijk zijn tweet terug. Bibberend aan de telefoon ontkent hij ooit bedoeld te hebben wat hij gezegd had. Was zijn zoon in gevaar? Siem heeft een mysterieuze klaplong. Onbekend namelijk van waar hoe en wanneer. Vroeger zou meteen klinken 'psychosomatisch'. Maar iedereen kijkt nu wel linker uit.

Want de grote heerser te Barcelona heeft het voor elkaar. Hij wordt gevreesd en in alle stilte kan nu naar de toekomst gewerkt worden. Er is een zo mogelijk eeuwig durende adempauze voor het leerproces. Voetballers trainers en leiders krijgen de tijd. De laatste twee beroepscategorieën zijn ingevuld met onomstreden autoriteiten. In groei zeker maar onomstootbaar de enigen die er qualitate qua behoren te zitten. Volgens de opperheer. Ex-voetballers dus. Ook al hebben ze geen spat ervaring, talent en inzicht op terreinen als planning, publiciteit of pedagogiek. Waar ze geacht worden te werken.

De dood zit in de pot. Kritiek hoeft niet meer met dergelijke kwaliteit aan het front. Dus zou die liefst verboden moeten worden. En anders in de kiem gesmoord. Vindt de maestro in Barcelona. Alle min of meer onafhankelijke geesten uit zijn omgeving, zelfs al waren het succesvolle oud-voetballers, zijn voorzover hem bekend weggewerkt. Hij is er evenwel nog lang niet mee klaar zegt-ie iedere keer. Want nog immer zijn niet alle bronnen van tegenwerking en ongepast nieuws gelocaliseerd. Er moet nog veel vuil worden weggewerkt.

Neem de criminalisering van Tsjeu La Ling - de door J.C. himself voorgedragen technisch leider. Er wordt niet gerust vóór hij weet wie hem dat geflikt heeft. Zijn stalhouders in de Arena tot ver daar buiten nemen alles op. Op tribunes, op straat. Je ziet het niet maar ergens voel je het wel. Waarom zou je je huid riskeren? Zwijgen is wijs anders dreigt je plaatsje in de hemel te vergaan.

Inmiddels is een bijna ongeloofwaardige situatie ontstaan. Ajax speelt zonder voorhoede. De trainer is met mazzel en miraculeus drie keer kampioen geworden. Trainen kan hij niet maar zijn bejaarde assistent Henny Spijkerman wel. De Technisch Directeur had geen vervangplan bij het reeds lang voorziene vertrek van de laatste twee vedetten. De enigen die een bal op afstand trapvast kunnen transporteren. De club zal het nu nu met krachteloze en ongestuurde dreumesen als Serero, Hoesen en Sana moeten doen. Of de bleke IJslandse miskoop Kolbeinn Sigthórsson waar trainer Frank de Boer in gelooft. Of het Spaanse afdankertje Bojan Krkic die vrolijk zonder overzicht en goals dik betaald egotript.
Directeur Marketing Van der Sar loopt onderwijl ook warm. Waarvoor weet niemand. Hij zoekt de hele dag naar woorden en heeft geen enkel marktgevoel. Zo kun je dus nog uren doorgaan. Want alle posities zijn door amateurs bezet.

Niemand komt ertegen in opstand. Voor je het weet ben je immers uitgerangeerd. Door de grote baas zelf. Ook de pers wordt steeds meer aangelijnd. De Volkskrant komt nog vóór De Telegraaf zelf op straat is met de column van Johan.


Zie ook: http://www.voetbalcentraa...izer-waar-komt-de-euforie-bij-

Schrijver: Jos Zuijderwijk, 7 september 2013


Geplaatst in de categorie: emoties

2.0 met 4 stemmen 171



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)